तिमी फुलको लालीसँग रमाउनु
म आफ्नै जीवनसँग रमाउला
तिमी जुनको जवानीमा हराउनु
म आफ्नै धुलोसँग प्रिती साटौला
तिमी चौरासी व्यन्जन सजाउनु
म त्यसकै वासनामा रमाउँला
तिमीले अमृतको घडा पिउनु
म बिस खाएरै चित्त वुझाउला
तिमी मस्तिमा जीवन कटाउनु
म त सँधै बाँच्ने आधार खजौला
तिमी खुशीको पुकार चढाउनु
म पलपल मरेर बाँचौला
तिमी प्रेमको सागरमा पौडिनु
म बगरको धुलोमा जिउँला
हाँसोँ चाहिए मेरो जीवनमा
तिमीसँगै थोरैथोरै सापट मागौला ।