लौरो टेक्ने बूढाले
थर्थर गोडा कमाए,
यताउति हेरेर
रूखका जरा समाए ।
पढ्ने लेख्ने बेलामा
गुच्चा हान्थे ठेलामा
अहिले आँसु झारेर
रून्छन् कठै हेलाँमा ।
समयको घामलाई
चिमोटेर लखेटे,
अन्धकारमा झोक्राई
रून्छन् बूढा खपटे ।
आलस्यलाई पन्छाई
ज्ञान बुद्धि कमाए
लहै नत्र कसैलाई
पर्खँदैन समय !
मुना मासिक
पुस २०६५