Skip to content


सारङ्गी शिशु हुँ खोक्रो रेटिदिए म गीत हुँ
वृद्ध मादल हुँ थोत्रो ठोकिदिए म नाच हुँ !

हुँ म ढुङ्गा उही सार्‍हो खोपिदिए म चित्र हुँ
नौनी नै हुँ सधैं गीलो ताप पाए विचित्र हुँ !

फूलको केन्द्रमा लुक्दा सानो नानी पराग हुँ
नदीको छालमा बग्दा अक्षम्य अपराध हुँ !

ताराको देशमा घुम्दा मात्र मान्छे स्वतन्त्र हुँ
मान्छेकै भींडमा पुग्दा मात्र जीवन यन्त्र हुँ !

रैती नै हुँ उही झुप्रो पैसा भए म दान हुँ
बेहोशीमा म हुँ दोषी होशमा दोषहीन हुँ !

भत्केको एक पाटी हुँ बसे यात्रु म गर्व हुँ
दारिद्र्यले रुवाएको नेपाली चाडपर्व हुँ !

घरमा म गुनासो हुँ बाहिर मतभेद हुँ
मान्छे म लहडी भेल प्रेममा मृदु मेल हुँ !

चिर्र-बिर्र गला खोल्ने पन्छीको म जमात हुँ
ज्योतिको दीप हुँ सानो सत्यको म प्रभात हुँ !

खुल्ला आकाश खोज्ने म छुट्टै जीवन ज्वार हुँ
तिमीबाट निकै टाढा एक्लै म परिवार हुँ !

http://narendraparasar.blogspot.co.uk/2013/01/blog-post_1422.html

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *