हिजोसम्म एक्लै लाग्थ्यो, आजदेखि साथी भा ‘ छ
पोलिरन्थ्यो मन्को घाऊ, आजदेखि जाति भा ‘ छ
शुन्यतामै जिन्दगी यो, बित्छ कि जस्तो लाग्थ्यो
कर्मलाई भाग्यले नै, जित्छ कि जस्तो लाग्थ्यो
तर आज भाग्यभन्दा, कर्म अलि माथि भा ‘ छ
पोलिरन्थ्यो मन्को घाऊ, आजदेखि जाति भा ‘ छ
हिजोसम्म एक्लै …………………………………….
बन्द पर्दा जिन्दगीको, अब त खुल्न थाले
रहरका फुल मनमा, अब त फुल्न थाले
छातीभित्र खुशीका, लावा लस्कर ताँती भा ‘ छ
पोलिरन्थ्यो मन्को घाऊ, आजदेखि जाति भा ‘ छ
हिजोसम्म एक्लै …………………………………..
बसन्त दहाल (सहयोगी)