बिदेशी भूमि
दिनरात बेचैन
छायाँ नै मात्र
फूल र काँडा
सत्य र असत्यको
मिठो संगम
पाटले ढाक्यो
हावाले म्वाईँ खायो
प्रेम बन्धन
यो शहरमा
जूनले चियाएर
आँशु खसाल्यो
फूल टिपेर
देवतालाई चढाए
मोक्षको भ्रान्ति
नारी पुरुष
धरती र आकाश
सृष्टि चक्र यो
फूलको बास्ना
वुद्धको निर्वाणमा
सत्य र तथ्य
आमाको प्रेम
गुलाबको सुघन्ध
निलो आकाश
पशुपति कर्माचार्य