ढुङ्गा खोपेर लेखेका ती पंक्तिहरू
मेटिदै जादैछन्
पात रुखबाट झरेको देख्दा
पतिङ्करहरूदेखि डर लाग्छ अचेल
थाहा छैन मलाई
के भइरहेछ यहाँ

कमिलो दुलो पस्न डराए जस्तो
म किन डराइरहेछु
तिम्रो सामिप्यतामा आउन
लाग्छ हिजोआज
फूलमा सुवास छैन
तिम्रो अनुहारमा मुस्कान छैन
अनि छैनन् टेकेका पैतलाहरू ।।

कात्तिक १५, २०७२
लालबन्दी २, हरिभवन, सर्लाही

www.makaronline.blogspot.com