Skip to content

दङ्ग पर्न बाँकी थियो

प्रीत थियो गाढा तर रंग भर्न बाँकी थियो
जोड्दा मुटु खुसी थियौ दङ्ग पर्न बाँकी थियो

ढुक्ढुक् गर्दै चल्दै थियो जोडिएको हाम्रो मुटु
रक्त संचार हुदै गर्दा उमङ्ग लिन बाँकी थियो

दैव लाग्यो कतैबाट थाहा छैन के नियतिले
झट्का दिई एका-एक झसङ्ग पारिदियो

खै कसरी बाँच्ने होला फेरि मुटु छुटाएर
आफ्नै रुपको ऐना हेर्दै छ्याङ्ग हुन बाँकी थियो

ए नियति किन ठग्छौ लाज मानी भागि देउन
कसम थियो अतितमा सँगै मर्न बाँकी रह्यो l

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *