नारी भन्दीन स्वास्नी मान्छे के सब अडीयल हुन्छन
मुर्ती दयाका करुणा सागर न चट्पटिने पहरो हुन्छन
लेखथें कबिता कोमल कुसुम करुणाकि ती नारी मुर्ती
सलल बग्ने कन्चन सरिता ममता मयी सौस्य धर्ती
आज गड गड कालो बादल मडारिइ मडारिइ ती बर्षन्छिन
उर्ली खहरे सब मसल्दै ती चट्याङ झैं रन्किन्छीन
दुर बसौं वा जाओं नजिक थर थर कम्पन सब थरकन्छ
धसी खरानी हूं की जोगी आत्मा पिंजर यो कल्पन्छ