माथिदेखि तल, तलदेखि माथि
हिँडेका छन् हेर भई साथी साथी
सोधेँ प्रश्न तिमीलाई -
के हुन् भन रमिला ?

केको कानेखुसी हो केको सट्यासुटु हो ?
टाउको टाउको जोडेर केको लुटुपुटु हो ?
एउटा लाइन भाँचेर अर्को लाइन फर्किने
साथीसँग के भन्न मुन्टो जोत्दै अड्किने

छैन यिनको बानी, नराम्रो र नजाती
मिलीजुली हिँड्दछन् भई साथी साथी
उत्तर छैन अप्ठ्यारो -
कुरा बुझ्यौ जमिला ?

आफू साना भए´नि ठुलै यिनको दल छ
त्यही भएर यिनको हात्ती बोक्ने बल छ
जसको हुन्न लफडा झमेला र झगडा
तिनै हुन्छन् बलिया तिनै हुन्छन् तगडा

जता पनि देखिने यिनकै हुल ताँती
कता जाने होलान् यी भई साथी साथी
चिन्नुपर्थ्यो सजिलै -
चिनिनौ र ममिला ?

देख्दा फुच्चे भए´नि जुट्छन् ठूलै काममा
केही परी आएमा हुन्छन् एकै ठाममा
छैन पेट अमिलो, छैन मन धमिलो
एकता र मित्रतामा रम्ने जात हो कमिलो

तनको सानो भए´नि मनको ठूलो छाती
हिँड्छन्, हिँड्छन्, हिँडिरन्छन् भई साथी साथी

बल्ल बोलिन् रमिला
जमिला र ममिला
उत्तर थाहा पाइयो -
यिनै हुन् नि कमिला !

रमेशचन्द्र घिमिरे, लमजुङ