एक जोडी थिए, बुढा बूढी
थिएनन् तिनीहरुका, छोरा छोरी ।
गफै गफमा, एक दिन
पर्यो घमासान, जोरा जोरी ।।
बुढो भन्छ, खिल्ली गर्दै
ए भातमारा, बेकामे बूढी ।
सातदिनमा तैले, गर्ने काम त
गरिदिन्छु एकदिनमै, थपडी मारी ।।
बूढी उठी रिसले, चुर्मुराउदै
भन्छे ठूलाठूला, आँखाँ तर्दै ।
म नभएत खाने थिएउ, पकाको भात
भोकै हिड्थ्यौ मगन्ते झैँ, देखाउदै दाँत ।।
भोलिदेखि म, खेतमा जान्छु
हलो जोत्छु आफै, कोदालो खनछु ।
तिमी बस घरको, भान्से भई
पानी ल्याउ गाग्री बोकी, पधेरो गइ ।।
गाइ दोऊ अनि, भात पकाउ
सात बजे अघि मलाई, खाजा खुवाउ ।
लिपपोत गरी, भकारो सोहोरी
बनमा घाँस दाउरा, बटुल्न जाऊ ।।
भोलिपल्ट उज्यालो, हुनु अघि
काँधमा हलो र, जुवा बोकी ।
लागि बूढी खेत तिर, भुत्भुताउदै
गर्नथाली काम, सकी नसकी ।।
त्यस दिन बुढो, घरमा बस्यो
चुलो भकारो गर्न, कम्मर कस्यो।
भात ड्डायो, काम बिगार्यो
आफै टोलायो, हात पोलायो ।।
यता बूढी फर्की, लखतरान भई
भन्न लागि सुन, मेरो प्यारो पोइ ।
तिम्रो काम गर, तिमी आफै अब
म गर्छु मेरो, घरको काम सब ।।
के खोज्छस काना, आखो भने जस्तै
अगालोमा बाध्यो, बुढीलाई हाँस्दै ।
भोलि देखि अब काम, आ आफै गर्ने
बाचा गर्छन फेरी, लडाइँ नगर्ने ।।।
यसको अरिजिनल याहा सम्लग्न
यसको अरिजिनल याहा सम्लग्न गरेको छु , लेखक को नाम चाहिँ थाहा भयेन, यो पुर्बोत्तर भारत आसाम प्रान्न्र को कक्षा 3/4 मा भयेको कबिता हो
এক আছিল বুঢ়া-বুঢ়ী,
না্ছিল সিহঁতৰ লৰা-লুৰী
কথাই কথাই এদিন দুয়োৰে,
লাগি গ’ল বৰ হুৰা-হুৰি,
বুঢ়াই ক’লে ফিতাহী মাৰি
শুনিছনে হঞে ঘুগুলী বুঢ়ী
সাদিনত তই যিমান কৰ
এদিনৰ মোৰ কাম
মিছা কৈছো যদি অমুকা বুঢ়াৰ
সলাই থবি নাম,
বুঢ়ী উঠিল দাং খাই
উত্তৰ দিলে বুঢ়ালৈ চাই,
বুঢ়ীৰ যহতে দুবেলা দুমুঠি
খাই আছ’ তই ভাত
এদিন মাথোন নহ’লে মই
চেলাই পেলাবি দাঁত,
কাইলৈ বাৰু পৰমাণ চাম
হালখন লৈ ময়ে যাম,
তই হ’বি ঘৰৰ ঘৈণী
হাঁহ পাৰ বোৰ চাবি
আছে মানে ঘৰৰ কাম
মনোযোগ দিবি
গাই খীৰাবি ,ভাত ৰান্ধিবি
আৰু কাটিবি সুতা,
তেতিয়াহে তোক মই বুঢ়া
বুলিম বৰ মতা |
পিছদিনা হ’ল পুৱা
মুখত এখন সুমাই গুৱা,
বুঢ়ী ওলাল পোন্ধ মাৰি
কান্ধত নাঙল লৈ,
বুঢ়া থাকিল সেইদিনা ঘৰৰ ঘৈণী হৈ,
বঢ়ী আহিল হালৰ পৰা
দুখে-ভাগৰে আধামৰা
তায়ো পালে সেকা পালি
মুখেৰে নোলায় মাত
ঘটিয়ে ঘটিয়ে পানী খাই হে তত আহিল গাত |
বুঢ়াই ক’লে হাত যুৰি
অ’ মোৰ বুঢ়াৰ লগৰী
সচাকৈয়ে তই ঘৰৰ ঘৈণী
ঘৰৰ লখিমী মোৰ
মুৰৰ চুলিৰ সমানহৈ
আয়ুস বাঢ়ক তোৰ
শপত খাই ক’লো এই
তোৰ ভাগ আৰু নধৰো মই
তোৰ কামো নহয় ঢিলা,
প্ৰমাণ মাথো চালো,
নলগা জেঙত লগাৰ ফল
হাতে হাতে পালো |
বুঢ়ীয়ে ক’লে লাপুং বুঢ়া
মিছা নকওঁ এক কড়া
হাল বোৱা নহয় তিৰীৰ কাম
মতাৰ ৰন্ধা বঢ়া
বুজিলো দুয়ো দুয়োৰে দুখ
ভাল দৰে আজিৰ পৰা |
Copied
गजब रहेछ मित्र ।
गजब रहेछ मित्र ।
कविता
एकदमै राम्रो कविता ।