Skip to content


मनको खोज्दै बिसौनी जीवन जाने भो नि
मुस्कानले मार्छन् कति गाउँकै तरुनी

हावा चल्छ हरर छोई हिंड्छ नि
समाई राख्न सकिन्न माया फेर्छन नि

आफू उस्तै रंग रुप खल्ती खोज्छन् नि
मनको खोज्दै बिसौ नि जीवन जाने भो नि

रुपहरू रहर भए कहर पर्‍यो नि
आफ्नै माया फिट फिट जीवन डुबो नि

आकासको रङसँग चिसो मिल्यो नि
सधैं छैन उस्तै जीवन भत्की गयो नि
मनको खोज्दै बिसौनी जीवन जाने भो नि

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *