Skip to content

एक्कै पल्ट सुन्न नानु


अपवित्र रैछ यो मन फेरि पनि धुन्न नानु
गाह्रो रैछ पवित्र मन भाको मान्छे चुन्न नानु

बोली पनि अपवित्र लाग्छ क्यारे तिमीलाई मेरो
तिम्रै निम्ति गाएँ गजल एक्कै पल्ट सुन्न नानु

बैनी सम्झी तिमीलाई माया गर्नु पाप भयो
पुण्य हुन्थ्यो होला शायद मायाजाल बुन्न नानु

माया गरी टाउकोमा छुँदा पनि रिसायौ रे
माया गरी पिट्दा पनि कोही बैनी रुन्न नानु

गंगा जल रैछौ तिमी गन्हाउने म ढलको पानी
मिसिदैमा ढलमा गंगा अपवित्र हुन्न नानु

मैले छुँदा अपवित्र भयौ भने माफ गर
तिमीलाई मात्र होइन तिम्रो छाँया पनि छुन्न नानु

मसँग रिसाए नि खुशी भै बस्नु तिमी
दादा भन मलाई भनी भीक माग्न आउन्न नानु

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *