मैले प्रवेशिका दिनेबेलाको कुरा हो। हामी अखिलेश नाम गरेका शिक्षककहाँ ट्युसन पढ्थ्यौँ। पढाइबाहेक कहिलेकाहीँ अनौपचारिक गफ पनि हुन्थ्यो त्यहाँ। अखिलेश सर निकै गफ हाँक्नुहुन्थ्यो। वहाँका कतिपय कुरा त पत्याउन पनि मुस्किल पर्थ्यो। तैपनि हामी चाख मानेर सुन्थ्यौँ।
एकदिन सरले आफ्नो विगतलाई कोट्याउनुभो। वहाँले निकै फूर्तिसाथ भन्नुभो- ‘म कहाँकहाँ कति घुमेँ सुन्छौ ?’
हामीले एकै स्वरमा सहमति जनायौँ। सर धाराप्रवाह बोल्न थाल्नुभो – ‘मैले झापामा दस वर्ष पढाएँ। विराटनगरमा पाँच वर्ष पढाएँ। अझ पोखरा र काठमाडौँमा त झन् बाह्रबाह्र वर्ष पढाएँ…।’
मैले सरलाई बीचमै फ्याट्ट सोधेँ – ‘अनि सरको उमेरचाहिँ कति भयो होला अहिले ?’
सरले दाह्री सुमसुम्याउँदै निर्धक्कसित भन्नुभो- ‘कति हुनु नि ! भर्खर एकतीस लागेँ।’
‘विघटनको तयारीमा’बाट