रा देन म्हे छबन्,छे हनबन्,
टिबला म्हे च्युन्बा गोठे रि,
हाजी ॐजि लाहनान्नु,
बोर्जि चुङ्जि ङादा कोठिरी !
नर्का चर्का ङै म्र्ङाजी
दिल्ली,बम्बाइ,पुना रि,
कते मुन दिन ख्रासि ङा
टिजी धोब्,धोबा कुना रि !!
जत्ति ख्रालाई ङा सिलै
ओन्छ्यान् पाङ्बा आतनि,
कते मुन् दिन् फोथन ङा
टिजि तिगै आचनि !
होरोङ्लेन्नु बर्ष सोम
तड्पैदिबन् ङ सेजि,
थाहा तजिम् ङाला रोग
मुनगै तिङरि ङ तेजि !!
ज्यान् रि एच् आई भि रोग् थोसि
प्रामाले दोजिम् जम्मुरि,
रुप् तजि नेपाली ज्यो ज्यो
पुई हाजि ङादा यम्बु रि !
धरेम योनन् ङा सिला
मान चबद अरे टङा
पापी जे बोर्सि चुङ्ला एन्दन
होस् लाउ ल वा नाना आङा ।।।
राजेश रुम्बा लामा “अतृप्त”