योगिताको सम्झनामा

योगिता, तिमी थियौ नेपालीको तारा
हेर त आज स्तब्ध छन् यहाँ सारा
माया, प्रेम, स्नेह सबै रित्तिएको छ
हेर नयन सबको अँश्रुले भरिएको छ

के पीडा पर्यो तिमीलाई भन्दा हुन्थ्यो नि
सकेको त हामी तिमो लागि गर्थ्यौ नि
ज्यानै दिन तयार हुन्थ्यौ दिन निकास
जान्न मन लाग्यो कुन हो त्यो नरपिचास

जानलाई त तिमी गयौ यो लोक छाडेर
तर राख्याछन् नेपालीले हृदयमा बाँडेर
फेरि तिमी जन्म लिएर आऊ धर्तीमा
के नै गर्न सक्छौ? पुज्नेछौ तिम्रो मुर्तीमा

हे भावविभोर भएका मेरा सहृदयी मित्र
भो अब नरोऊ, योगितालाई राख मनभित्र
साहस बटुल, धैर्य गर, सम्हाल आफूलाई
के भनु अब म, दोष त जान्छ नियतिलाई

बिना तामाङ्
काठमाण्डौं