हिजो जस्तै लाग्छ च्याङ्बा
तीन पोङ् रक्सी
सिगैं कुखुराको भाले
डालोभरि रोटी बोकेर
त्यो ठाडो उकालो कतै
नबिसाई ठमठमी
जाजरकोट र ढाका टोपी ढल्काएर
हातमा ईण्डियन रेडियो घन्काउँक्दैं
मेरो घरमा मलाई माग्न आएका थियौ
आपाले राडी ओछ्याउँदा
जुङ्गा मुसार्दै मुसु मुसु हाँसेर
छड्के नजर मलाई लाउँदा
म ढोकाको कुनामा
मनभरि गुराँस फुलाउँदै
लाजले रातो भएकी थिएँ
आमाले सगुन भन्दै
दिएको मकैको भ्यापर
भुईँमै नराखी तिमीले
यसरी रित्यायौ कि
मलाई लाग्यो म त्यहि भ्यापर भएँ
अनि तिमीले दिएका
रातो बनारसी साडी
हातमा सिको फाईव घडी
मखमली चप्पल
सिरफूल अनि नौगेडी
म दङ्ग परेथें
लाहुरीनी हुनेभएँ भनेर
आखेहरुले तम्बा गर्दै
ज्वाईँ हाम्रो छोरी
आज बाट तपाँईको भयो
मारे पाप पाले पुण्य भन्दा
हात जोड्दै खिस्स हाँस्दै
यिनी त मेरी जून हुन्
धर्तीमा हैन
म आकाशमा सजाउँछु
यिनी त मेरी
रानी हुन्
गद्दीमा राज गराउँछु
यिनी त मेरी मुटु हुन्
दिलभित्र सजाउँछु
यसो भनेको एक महिना नबित्दै
साँच्चै नै तिमीले
जून बनायौ
साराले हेर्न र चुम्न सक्ने
तिमीले मलाई बम्बैईको कोठीमा
विराज गरायौ रानी बनाएर
अनि आफ्नो मुटु झिकेर
यस्तै तीस हजारमा
साटेर गयौ
अनि त्यो बनारसी साडी
सिकोफाईव घडी
सिरफूल र मखमली चप्पल
घाँटीको नौगेडी
फेरि झोलामा हाल्यौ
फेरि अर्को मैच्याङ ल्याउन
अर्को रानी खोज्न
हिजो जस्तै लाग्दै छ
तिमीले मेरो घरमा
सगुन ल्याएको हिजो जस्तै लाग्छ
च्याङ्बा हिजो जस्तै लाग्छ