दोबाटोमा छोडेर मलाई तिमी कुन संसारमा हरायौ
तिमीले दिएका चोटहरूले मलाई मर्नुन बाँच्नु बनायो
निश्चल मेरो मायालाइ तिमीले धुलोसंगै उडाइदियौ
बधाइ छ तिमीलाई के छ र अरू जिन्दगीनै डुबाईदियौ
तिमीले त भुलेर गयौ मैले त तिमीलाई भुल्न सकिएन
आलैछ घाउ मुटूमा मेरो पुराउन पनि सकिएन
साहार मेरो नशानै भयो त्येसैमा तिमीलाई पाउनथालेको छु
निभाउने मेरो कोही छैन याँहा भित्र भित्रै डढेलोले जलेकोछु।।
०६८ साल फाल्गुन २८