Skip to content

तिम्रै निम्ति मर्छु भन्ने

  • by


तिम्रै निम्ति मर्छु भन्ने बसाइ सारेपछि
मरेतुल्य भएकी छु म घात गरेपछि ।

तिमी बिना बाँच्दिन म भन्थे फकाउदा
नामो निशान छैन केही सारा हरेपछि ।

यौवन लुटे, बैंस लुटे, चुसे सारा रस
अघाएछ्न यो मनको बाग चरेपछि ।

बिटुलो भए कसो गरी पार आउने जीवन
किन हुर्मत लियौ पापी सिउँदो भरेपछि ।

उपभोग कै बस्तु किन ठान्छन हामीलाई
बिर्सिएछौ लौरो स्वार्थि खोलो तरेपछि ।

तिर्थ”यात्री”पौडेल

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *