भाबना
उज्यालोमा देख्दिन आफुलाई, अँध्यारोमा हराउँछु त्यसै
भिडहरुमा बोली फुट्दैन, एकान्तमा कराउँछु त्यसै ।।
चन्चलताको प्रतिक यो मन, मात्र सधैँ उड्न खोज्छ
फक्रिएको फुललाई किन, परिस्थिती चुड्न खोज्छ ।
सम्हाली नसक्नु मनलाई, यत्र–तत्र चराउँछु त्यसै
भिडहरुमा बोली फुट्दैन, एकान्तमा कराउँछु त्यसै ।।
बिलौना मात्रै सुन्छु पिडाका, हाँसो खुसीका कुरा छैनन्
सबैका यहाँ लक्ष्य अधुरा, कसैका सपना पुरा छैनन् ।
हालत मेरो हुन्छ कि त्यस्तै, आफैसँग डराउँछु त्यसै
भिडहरुमा बोली फुट्दैन, एकान्तमा कराउँछु त्यसै ।।
उज्यालोमा देख्दिन आफुलाई, अँध्यारोमा हराउँछु त्यसै
भिडहरुमा बोली फुट्दैन, एकान्तमा कराउँछु त्यसै ।।
पुस्कल पौडेल (–––प्रतिक)