काइँयो लिई फोरेर कपालका लट्टा
सफा हुन्छु नुहाउँछु स्कुल जान्छु झट्ट

नयाँ लुगा लगाई भई चिरिचट्ट
जुत्ता मोजा लाएर स्कुल जान्छु झट्ट

एक

पहिलो पटक पुगेकी थिए रामेछापको भँगेरीमा
खुशी र पीडाको आँसु झरे गंगालालको घडेरीमा
तिम्रो योगदान ब्यर्थै खेरा गए जस्तो त्यो भान हुँदा
भक्कानिदै गाठो पर्‍यो जिग्यासुको मनको मझेरीमा

१
संध्या आकाश
चित्र थरीथरीका
मन्त्रमुग्ध म !

शुखमय नयाँ वर्ष , कामना शुभ सालको,
छयहत्तर सालको, शुख शान्ति समृद्धिको l

शुभै हेरौँ शुभै बोलौँ ,शुभै सुनौँ सदै भरी ,
सत्य बोलौ नबोलौँ है ,असत्य त कसैगरी ।

हर गल्लीहरुमा मन्दिर
देख्ने गरेको छु,
तर बिडम्बना बिना पुजारीका,
रात्रीकालीन र झिसमिसेमा धाउने भक्तहरुक साथमा
नत संध्याकलिन आरती हुन्छ
नत बिहानिमा धण्टी नै बज्छ

मुक्तकः १

निहुरिएर आँगन नबढार नानी भोका आँखा पर्न सक्छन्
छुन ता के पाऊन् हेरेरै गर्नु नगर्नु गर्न सक्छन्
अलिक सतर्क भएर यो काम गर्नु नानी
तिनका कामुक अउँसाहाहरु तिम्रो छातीमा सर्न सक्छन् ।।

१
माथि परेवा
तल एउटी मैयाँ
टिलिक्क स्तुपा ।

२
बिजुली तार
लौ ! पोथी वरिपरि
नाच्दै परेवा ।

हे हंसवाहिनी विद्या के दाता
अहिँ हमर गुरु अहिँ छी माता
अहिँ सँ जग मे ज्ञानक भोर
गणेश, लक्ष्मी आवे संग तोर

तिमीलाई हाँस्नु मन छ भने
दिल खोलेर हाँस्नु
समाजले के नै भन्छ र ?
बिचरी दुःख लुकाएर खुशी देखाएकी भन्ला ।

१
नगर बस
नहेरुँ भन्दा पनि !
उसको अोठ।

परिभाषामा जिन्दगी अटाउन नखोज।
परेलीमा आँशु लुकाउन नखोज।

बुझिन्छ रहस्य आखिर सबै,
अचानोमा दाउ लगाउन नखोज।

हारै हो प्रेम सधैँ,
झुठो जित देखाउन नखोज।

बिर्सनु छ जिन्दगीलाई जिउन,
प्रेमील याचनाले सताउन नखोज।

बितेका कुरालाई कहिल्यै यसरी,
प्रिय नयन जताउन नखोज।

म पञ्चचामरा बनूँ कि स्रग्धरा बनूँ यहाँ
कि मालिनी र स्रग्विणी कि चञ्चला बनूँ यहाँ
सकिन्न बन्न मेनका सकिन्न बन्न वाणिनी
सकिन्न बग्न छन्दमा भई कुनै पयश्विनी ।।

महिनौ अघिदेखि राखिएको छ नछोइकन
रजस्वला भएकी स्त्री जस्तो
दलितले छोएको पानी जस्तो
एकसेट दौरा सुरूवाल
एउटा अन्धकार दराजभित्र ।

कति सजिलै बहाना खोज्छ मान्छे!
अन्ततः आफ्नै चाहाना खोज्छ मान्छे!

स्वार्थमा यति लिप्त भएको छ,
खै कस्तो निशाना खोज्छ मान्छे?

जीवनका सपनाहरु मुटु दबाई दबाई रेटे
नाडी छाम्दा रक्त प्रवाह बल्ल तल्ल भेटे ।।

थचार्दिन्छु सपना जुर्मुराएर उठ्छ
यथार्तका बिपनाहरु बल्ल तल्ल भेटे ।।