एउटा आयोजकले विशेष रुपमा अखण्ड काव्यपाठका लागि विशेष प्रबन्ध गरेको थियो । गीत गाउँनेहरुलाई आफ्नै शैलीबाट बाजा बजाइदिने र काव्यपाठमा नृत्यको आवश्यकता परिगयो भने नृत्यमा सामेल हुने गरी केही रेडिमेड नर्तक नर्तकीहरू पनि आयोजकले तयारी अवस्थामा तैनाथ पारेको थियो । यस कार्यक्रमको मूल स्वरुप काव्यपाठ भए पनि बीचमा गजल गीत आदिको पाठ गरेर, हास परिहास, टुक्कावाचन लगायतबाट भए पनि यसको निरन्तरतालाई खण्डित हुन दिनुहुन्न भन्ने आयोजकको आग्रह थियो ।

इन्द्रकुमार विकल्प नेपााली साहित्य जगतमा एउट चर्चित नाम हो । सम्झनाका डोवहरू कवितासङ्ग्रह (२०४४) सालमा प्रकाशन गरी कृतिकारको रूपमा देखिएका साहित्यकार इन्द्रकुमार विकल्पले आफ्नो साहित्य साधनालाई तीब्रगतिमा अघि बढाउँदै मनका रङ्गहरू मुक्तकसङ्ग्रह, २०७५सम्म आइपुग्दा उनका १० थान कृतिहरू बजारमा आइसकेका छ्न् । कृति प्रकाशनको हिसावले हेर्दा विकल्पका हात कविता, कथा, उपन्यास, मुक्तक, हाइकु जस्ता विधामा समान रूपमा उत्कृष्ट धारणा सहित चलेको देखिन्छ र उनमा लेखन शक्ति तीब्र भएको मान्न सकिन्छ ।

शून्यता चिथोर्न खोज्छ
एकान्त पिरोल्न खोज्छ
घरका भित्ताहरूसँग कति गर्नु कुरा
अचेल सिङ्गो घर निल्न खोज्छ ।

थानकोटको जाममा परेर होला मलाई बानेश्वरसम्म आउन पूरै तीन घन्टा लाग्यो । पहिलो पटक थियो काठमाडौँ आएको । आउन मन त कहाँ नभएको हो र तर पनि आफ्नै बाध्यताले गर्दा पूरै उन्नाइस वर्ष लागेछ यो काठमाडौँ सहर आउनलाई ।

साँझको छ बज्दै छ । झमक्क अँध्यारो परिसक्यो । नयाँ ठाउँ ठेगाना त छ, पत्ता लगाउन पो गाह्रो हुने हो कि ?

ख्योर्की ङाला सेमला ज्याक्सीमा तोरी ङा
दिसेम्ला नजरकी गोली ग्याप्सीमा तोरी ङा

सोल्टिनी आल्लाराङ थाक्रिङ्बु गाल्सीमा
ना म बोतलकि चासेला गाल्सीमा तोरी ङा

गरिबको छोरीहरू कौडिसरी शिर्षक खोजेर बेचिन्छ यहाँ
सम्भ्रान्तका छोरीहरू महलमा, क्याफेमा र गाडीहरुमा देखिन्छ यहाँ
गाईहरुको चक्काजाम छ यहाँ, रोडमा बच्चाहरू किचिन्छ यहाँ
मेरो देशको नबोल्ने सीमाहरू दिनदहाडै मिचिन्छ यहाँ !

तिम्रो मुस्कान सरी अर्को स्वर्ग कहाँ भेटौँला
कैलेसम्म यसै गरी म आँखा भरी देखौँला
निर्दोषी छ्न आँखाहरू केही भन्न खोजे जस्तो
हजार कुरा सोध्नलाई म तिम्रै बाटो छेकौँला ।

प्रिय मान्छे बिरानो बन्छ स्वार्थ पलाएपछि
बाटो नि फरक हुन्छ आगो जलाएपछि
गोरेटोमा यात्रा जारी हुँदा हुँदै
मनहरू पागल हुन्छन् इमान हराएपछि

धन्य छी हम
हमर अछि माय
हमहु छियै ककरो माय

पर्वत सँ ऊँच, सागर सँ गहींर
कमल सन कोमल, गंगा सन पवित्र
मथल अमृत, सभ सँ श्रेष्ठ
ममता आ सिनेहक प्रतिक अछि माय

अचेल म सबेरै सुत्ने र विहान सबेरै उठ्ने गरेको छु । डाक्टरहरूले दिएका सल्लाहलाई देववाणी ठान्ने गरेको छु । दाहिने हात कुप्रियाएर र दहिने खुट्टा बङ्ग्याएर भए पनि विहान–बेलुका खाली पेट १/१ घण्टा हिँड्ने गरेको छु । जोडजोडले श्वास फ्याल्न र नाक समाएर श्वास लिन र फ्याक्न लगाएका छन् । डाक्टर र साधकहरू त्यस क्रियालाई कपालभाति र अनुलोमविलोम प्राणायामभन्दा रहेछन् । गलत हो कि सही हो, म भने हरियो दुबोमा खाली खुट्टाले हिँड्दै र प्राणायाम गर्दै गर्ने गरेको छु । यसो गर्दा तोकिएभन्दा बढी समय पनि दिन सक्छु । बसेर प्राणायाम गर्न २ मिनेट पनि सक्तिनँ ।

हजुरको यादमा सबैरै सबेरै
सजल फर्फराए सबेरै सबेरै ।।

परेली भिजेछन् सबेरै सबेरै
जानु छ दूरदेश सबेरै सबेरै ।।

नेपालमा भयो जन्म, पच्चीस वर्ष पूर्व नै ।
भएको जन्म दर्ता यो, इलियोनीसमा छ नै ।

भयो न्वारन यहीँ नै, क्यापिटल् क्लब भन्दछन् ।
काठमाडौँ बसेरै नै, विश्व दर्शन गर्दछन् ।

चन्द्रमामा बिउ टुसाउन थालेजस्तो छ
निसास्सिएका खऱ्यासानहरू पनि जुर्मुराउन थालेजस्तो छ

दिनरात आगोमा पिरोलिनेहरू
एकगास रोटीकोलागि परदेशिनेहरू
अब चुप लागेर नबस
अत्याचारको विरुद्ध उठ कम्मर कस

हजारौं गल्ती तिम्रा मायामा भुली दिन्छु
आँसुमा डुब्छौ कति माफिको हाँसो दिन्छु

जानेरै भए केही अन्जान थिए कति
मुटुको कुनातिर माया थ्यो अलिकति
छोडेर झुट सबै सत्यता अंगाली देऊ
एक त्यान्द्रो चोखो माया समाती साथ दिन्छु

हाँगा माथि बसेर फेद रूखकाे काट्नेहरू हाे सुन
कालाे हाे अथवा सफेद कुन हाे चिन्नै नचिन्ने सुन।
हाम्राे न्याय सुटुक्क बेखबर भाे खाेजे सबै ती कुना
लुट्छाै मात्र कि देश याे दिनदिनै या छन् कुनै याेजना?।।१।।