‘स्यानी’ भन्ने नामले
डाकिन् स्यानी आमाले
‘अम्बा खोज डालीमा
राख अनि थालीमा’

अन्तर–कुन्तर केलाइछन्
मनमा कुरा खेलाइछन्
‘अम्बा भए डालीमा
ल्याउँथेँ मैले थालीमा’

मैले हेरेँ तँलाई
तैँले हेरिस् मलाई

म रुँदा तँ रुन्छस्
खुसी हुँदा हुन्छस्

टोलाउँछस् कैले
बोलाउँछस् कैले

सबैभन्दा राम्री छिन् है मेरी प्यारी नानी !
मीठोपीठो जे पाए नि खुरुखुरु खानी
सबैलाई दयामाया सहयोग गर्ने त्यस्तै
लाग्छ मलाई मेरी छोरी परी हो कि जस्तै ।

उफ्रिएर सुष्माले स्पाइक् गरिछन्
लिफ्टर भा´की बबिना मक्ख परिछन्

विपक्षीलाई जैले नि पेल्न सिपालु
राधा बहिनी भलिबल खेल्न सिपालु
करिनाले सजिलै जाली कटाउँछिन्
जताबाट आयो बल त्यतै पठाउँछिन्

हाम्रा प्यारा स्यान्दाजै
नाम यिनको गोपी
साह्रै राम्रा देखिए
पैह्रिएर टोपी

अरू टोपी भन्दा त
ढाका सक्कली
टोपी लाउँदा मामा र
काका सक्कली

काइँयो लिई फोरेर कपालका लट्टा
सफा हुन्छु नुहाउँछु स्कुल जान्छु झट्ट

नयाँ लुगा लगाई भई चिरिचट्ट
जुत्ता मोजा लाएर स्कुल जान्छु झट्ट

डाँडामाथि हिमाल छ डाँडामुनि गाउँ
मलाई पनि त्यै गाउँमा लाग्यो जाऊँ–जाऊँ

गल्लीवारि मुखियाको खरले छा’को घर छ
गल्लीपारि चौतारी छ पीपल र वर छ
यता जिम्माल बाको टौवा त्यता घैया बारी
हरियाली जङ्गल छन् खोलाभन्दा पारि

पोहोरको जाडो कस्तो´थ्यो कुन्नि सम्झना रहेन
यो सालक‍ो जस्तो चिसो र जाडो कहिल्यै भएन

टाउकामा ट‍ोपी स्युरिँदा ज्यानमा स्विटर उन्दा´नि
कोठामा बसी कम्मल ओढी झ्याल ढोका थुन्दा´नि
कामी नै रह्यो ठग्ठगी मुटु तै जाडो गएन
यो सालक‍ो जस्तो चिसो र जाडो कहिल्यै भएन

पेन्सिल छैन भनेकी थिएँ बाबाले किन्दिनुभो
कपडा फोहर हुनासाथ मामुले धुइदिनुभो ।

किताब पढ्न जानिनँ भन्दा दिदीले सघाउनुभो
हिसाव मिलाउन नसक्दा माइजूले सिकाउनुभो ।

साथीसँग साथीको
हात समाई
हाँस्नु पर्छ मजाले
हाँसौँ, रमाई !

भो-भो धेरै नबसौँ
आसन जमाई
उठ्नु पर्छ जुरुक्क
उठौँ, रमाई !

एकछिन गेम खेल्ने हो जे-जे हुन्छ होस्
आज बाको मोबाइल हुन्छ खोसाखोस्

हिसाब गर्छु भनेर दाइले तान्नुभो
फेसबुक खोल्न काकीले कैले जान्नुभो
`वर्ल्ड कपमा कल्ले गोल् कति खाएछ ?´
फुट्बल हेर्न काकालाई मन लाएछ

खुट्टा उचालेर चढ्छ धुरी धुरी
हेर, हेर, हेर हाम्रो घरक‍ो सुरी !

ठ्याक्कै बाघका जस्ता लगाएर लुगा
सातो लिन खोज्छ ठड्याएर जुँगा
जिउ मर्काएर गर्छ चुरीफुरी
हेर, हेर, हेर हाम्रो घरक‍ो सुरी !

किताब कापी देख्यो कि त दिक्क ला´र आउँछ
पढ्न खोज्यो झुपुझुपु निद्रा मात्रै लाउँछ
घडी हेर्छु खुसुखुसु मिनेट कट्न गाह्रो
के गर्ने हो भन्देऊ साथी मलाई पर्‍यो साह्रो

सरका कुरा `तैँले पढ्न मन दिए नि हुन्थ्यो´
मेरा कुरा `सरले कथा भन्दिए नि हुन्थ्यो´
भन्नुहुन्छ सरले `कथा जाँचमा आउँदैन´
म भन्छु `सर, नत्र पढ्न मन लाउँदैन´

घाँटीजस्तो टाउको अनि मुखजस्तो दुलो
हेर्दाखेरि पुड्के पुड्के भुँडी मात्रै ठूलो

भोको छ कि अघाको छ केही थाहा छैन
भित्र धेरै अँधेरो छ, हेर्दा देखिँदैन
सानो भाइले पिरोलेर किन्दिनु भो बाले
यो खुत्रुके कस्तो लाग्यो भन्देऊ बाबु लाले

कुखुरी काँ गरेर रातो भाले करायो
त्यो भालेको स्वर सुनी भाइ डरायो

सस्तो पाई महङ्गोमा बेच्न लान हो या
अल्लि ठूलो भएपछि काटी खान हो या
केको आँट गरेर ल्याउनुभयो बाले
जे भए’नि हाम्रो घरमा आयो रातो भाले