पछ्याएर हैरान पार्छस् जब कतै लाग्छु
अब पप्पी भन्दिनँ म खैरे भनी डाक्छु

कैलेकाहीँ बाउँठिएर घरै थर्काइदिन्छस्
यता आउन खोज्नेलाई नि उतै फर्काइदिन्छस्
आफ्नो मान्छे आउँदा पनि गर्छस् डाँको चर्को
तेरो डाँको सुन्दा–सुन्दा लाग्न थाल्यो झर्को

थोत्रो गाना गाउँदै कुद्छस् घरको छाना-छाना
ठीक् लागेन मुसा मलाई तेरो तानाबाना

बस्ने घर छैन तेरो मेरो घरमा बस्छस्
राति-राति हल्ला गर्छस् दिउँसो कुना पस्छस्
किताब काट्न, लुगा काट्न अघि सर्नुपर्ने
मेरो घरमा बसी मेरै अहिरो गर्नुपर्ने

बाल सूर्य जस्ता साना ज्ञानी नानी
फुल बन्ने तरखरका कोपिला हामी !

बाबा आमा सबैका हुन्छौं हामी ज्ञानी
सानै देखि लिएका छौं राम्रो बन्ने बानी !

आज दाइको बिहेमा
सबै जन्त गा'का छन्
कोही केटाकेटी छन्
कोही बूढापाका छन्
म त घरमै थन्किएँ
नराम्ररी रन्किएँ

यता आऊ साथीभाइ केही भन्नु थियो
खेलौँ हामी कपर्दी र खेलौँ डण्डीबियो

खेल खेल्दा झेल गर्न अघि सर्नुहुन्न
‘शान्ति’सँग खेल्नुपर्छ हल्ला गर्नुहुन्न

कोपिला भोलि फूल हुञ्छ
प्रकृति झैँ सुन्दर हुन्छ
चिने त्यो रुप रंग उस्को
स्वर्ग तुल्य संसार हुन्छ
सबै समान उस्ले मान्दछ
कर्मनै सच्चा उस्ले ठान्दछ

घर एक बनाउँ मिली सबले
जग होस् पृथिवी तर स्वर्ग फुले-
सरि होस् दिल-फूल खुशी रहने
लहराहरु तुल्य विचार हुने ।

लहराहरुको घर एक नयाँ
यसमा छ अहो अरु नै दुनियाँ
जिउको पिंजरा छ त्यहाँ मुनियाँ
कति बोल्छ मिठोसँग बात नयाँ ।

चोर्ने र दिक्कत दिने जुनि हुन्छ झींगा
ज्यादै सिंगार्न मनको जुनि बाह्रसींगा
अल्छी सुतालु छ अजिंगर नाम चोला
राखेर होश हिंड जन्म खराब होला ।

ठूलो म बन्छु जुन भन्दछ बन्छ हात्ती
घोडा उ बन्छ जुन थिच्दछ दिन्छ लात्ती
खाने छ जो रगत बन्दछ त्यो हुँडार
यै होश राख पछिको जुनि लौ सपार

भकुण्डो पृथ्वीको लडिबुडि गराई फननन
दिंदो लात्तीपात्ती दिन दिन घुमाई छिनछिन
सधैं पूर्वै फेंक्दो दिन दगुरिने पश्चिम गरी
भकुण्डो खेल्ने को कुन दिन छ अड्ने कुन हरि ?

छ ठूलोमा ठूलो चउर अति नीलो झिलिमिली
सधैं बत्ती बाली बहुत थरी हाँस्ने हिलिलिली
त्यसै एक्लै हान्दो लडिबडि हुने रातदिन नै
कतै फुट्बल् खेल्ने उसतरफ देख्यौ कि त कुनै ?

हेर धोति हिसिशून्य मुहार
चाउरीहरू बनी भरमार
छन् अनेक खहरेकन खोंच
क्या मुजासित चुनाउँछ शोच ।

रङ्ग छैन मुखमा न छ पट्टी
हातमा छ निहुरी लिन लट्ठी
आधि हेर जिउ भै उसपट्टि
रूप क्या छ यसको सब छुट्टी ।

(१)
भनन भनन नानी ! के गरी भो तयार ?
कति रससित राम्रो क्या मजा ! चट्ट क्या र ?
सकल मुख दुरुस्तै पार्न सक्ने अपार
कति चतुर कुरा यो जो छ तस्वीर सार ।।

(२)
मुख पनि छ दुरुस्तै नाक ता ठिक्क झन् छ
रंग पनि त लुगाको ठिक्क क्या हेर ! बन्छ ।
रिस, खुश गजबैका भाउ छन् क्या दुरुस्त
म त दिन दिन हेर्दै बन्छु आनन्द मस्त ।।

प्यारो छ मेरो नेपाल
हिमाल छ शान गजुर
नाच्दछ डाँफे हिमाल
तराईमा नाच्छन् मयुर

पश्चिम देउडा बज्दछ
घन्किन्छ पूर्व सेलोले
गुन्जिने मैथली तराई
पहाडी भाका रैलाले

पढौँ पढौँ भाइ बहिनी राम्रो शिक्षक बनौँ
राम्रो शिक्षक बनीकन सगरमाथा चढौँ
पढौँ पढौँ भई बहिनी राम्रो विकास गरौँ
अन्धकार यो देशलाई जगमग पारौँ

(छोरी - Adina Singh को जन्मदिनको उपलक्ष्यमा रचेको छोटो कविता )

कलिला हात कलिला खुट्टा,
बढाऊ प्रगतिको पथमा,
आमा-बुवाको आशिष् सधै,
रहिरहन्छ तिम्रो साथमा

शनिबार बाबुनानी चिडियाघर जाने
मिठो मिठो पकाएर उतै खान लाने ।

मयुरले नाच्छ, उफ्री हिडछ खरायो
कति राम्रो हरिण,कति राम्रो जरायो ।