नेपाली सोनेट
सुरेश काफ्ले `विदारक´
प्रति १
हाँसो यो सुखदुःख सब बाड्दो छ जन्मेर छोरो
छोरो बढ्यो अब त वयले वीस पुगेर मेरो
पढ्यो धेरै अब त उसले देख्छु उस्को तयारी
खोज्यो माया दिन र ममताकि संगी छिन् बुहारी ।

नारी माता सफल मनको तीमि बनेर छाँया
खानी देख्नेछु अझ तीमिमा तिक्ष्ण मीठो छ माया
जाती भिन्नै भए पनि उस्तै, उस्तै रकति छ सब
मीठो बोली वचन दिन जन्मेर आयौं कि अब ।

नानी छोरो ! रनवन डुली दुबै आत्मा नचाऊ
छोरो आधा अंश हो मनको स्वच्छ राखे बताऊ

आज ऐठनले बिहानै उठेँ
अनि अनिँदोमै पत्रिका पढेँ
तर पचेन
किनकि कतै राजनिति भेटिन ॥

लौ बर्बाद!
सायद म बौलाएछु कि ?
मन्त्रीको आशीर्वाद
पत्रकार सन्चो भएछ कि ?

जीवनको आरम्भ र उत्तरार्द्ध
देखाउनु पर्ने बाध्यता हुन्छ थोरै समयभित्र