नेपालका नेताले राज्य खाए
नेपाली जनताले सारो दु:ख पाए ।

ए नेता हो ! संविधान कहाँ गयो
सविधान चलाउने बाचा कतातिर गयो ।

खगोल शास्त्रीय अध्ययनले संकेत ग-यो
धूमकेतु पृथ्वी तर्फ सोझिएको छ
टक्रिने सम्भावना छ

प्रमुख सन्चार माध्यमहरुको मुख्य समाचार बन्यो
अलि तोडियो केही मोडियो

त्रिकालदर्शी काली बाबा गर्जे
प्रलय हुन्छ
वनदेवी माताले भनिन्
तहस नहस हुन्छ
पृथ्वीको आयु समाप्त हुने भयो
सुगाले पनि सोही खाम छान्यो

सरकारी आह्वान भयो
धैर्य धारण गर्नु

सबै मान्छे स्तब्ध र त्रसित
सबै सशंकित र हतारमा
एक आपसमा पनि बोल्दैनन्
शुरू गरेका काम सकाउने चटारो
बजार भरी डढेलो लागेसरी हल्ला छ
केही दिनमै धूमकेतु आइपुग्छ रे !

लेकमा खर्क स्याहार्ने ठागु
वेशीको खेत चाहार्ने माइला
लाहुर गएका गजे र दोर्जे
खाडीका चन्द्रे र काली
अमेरिका पुगेका सैम र डलि
सबै यो हल्लाले अत्तालिएका छन्
सबै आफ्नो परिवारमा एकत्र हुन आतुर छन्
हप्ता दिनमै धूमकेतु ठोक्किन्छ रे !

भर्खरै प्रेम विवाह गरेर डिपेन्डेन्सी भिसा लागेकि चमेली
आज मात्रै आमा बुवा भएका रामसीता र जन्मेको बालक
लोकसेवा पास गरी नियुक्ति पत्र लिएका शम्भूनाथ
चुनाव जितेर मन्त्री हुने दौडमा रहेका बिरजु दादा
नाम निकालेका छात्रवृत्ति पर्खेका डक्टर र इन्जीनियर
सबैको सपनामा तुषारापात हुने भयो
भोलीनै धूमकेतु बज्रिन्छ रे !

जता हे-यो उतै घुइंचो
सबै अस्त व्यस्त
फर्कने जहाजको टिकट पाउन मुश्किल
बसहरु खचाखच
पुल पुलेसा सडक सबैतिर
ट्राफिक जाम

फर्कने जहाजको पांग्रा निस्केन
लाहुरेहरुले विदा पाएनन्
ठागु र माइला बाढीपहिरोमा परे
शहर बजारमा भागदौड मच्चियो
कति लुटिए कति मारिए
कति बलात्कृत भए
आतंकले राज ग-यो

कति परिवारमा एकत्र भए
कति अलपत्र परे

एकत्र परिवारजनले रुंदै अंकमाल गरे
डर मिश्रित खुशी व्यक्त गरे
एकत्र हुन नसकेका परिवारजनको सम्झना गरे
र सामूहिक प्रार्थना गरे
सबैले संगै अन्तिम भोज गरे
आज रातीनै धूमकेतु बज्रिन्छ रे !

दु:ख सुखका कुरा गरे
गल्तीका लागी क्षमा मागे र दिए
आफ्ना पाप कर्मको फेहरिस्त लगाए
ईश्वरलाई साक्षी राखी सबैको सामुन्ने
गल्ती स्वीकार गरे
आत्मालोचना र आत्मग्लानी गरे
सबै खुलस्त भए र हल्का महसूस गरे
सबले एक अर्कालाई राम्ररी चिने
केही बेरमै धूमकेतु बज्रिन्छ रे !

कति नाता सत्य रहेनछन्
कति आफ्ना आफ्ना रहेनछन्
कति अपरिचित पनि आफ्ना रहेछन्
अनुहार मिले पनि साइनो कायम नभएका
अनुहार नमिले पनि सहोदर रहेछन्
सबै धूमकेतुको पर्खाइमा छन्
कुन बेला बज्रिन्छ र तहस नहस हुन्छ पृथ्वी
सबैको स्वीकारोक्ती पश्चात धेरैले मनमनै प्रार्थना गरे
हे भगवान ! त्रिकालदर्शी काली बाबाको भविष्य वाणी सत्य होस

रात गयो बात गयो
तर केही भएन

धूमकेतु पृथ्वी नजिकैबाट गुज्र्यो
खगोल शास्त्रीहरू अचम्ममा परे
अध्ययन गलत भएकोमा
एक अर्कालाई बधाई दिए
सन्चार माध्यमहरुले शुभ समाचार दिए
सबैले भगवानलाई धन्यवाद दिए
र विजयी मुस्कान छोडे
सबै स्तब्ध त्रसित मान्छे
सबै पुन: सबल मान्छे बने

धूमकेतु बज्रेन हल्लामा सीमित रह्यो
तर, उक्त हल्लाले कैयौंको मस्तिष्क विस्फोट भयो
कैयौंको सुन्दर बगैंचामा धूमकेतु बज्र्यो
सबैले पुन: सुन्दर बगैंचा बनाउने वाचा गरे
तर, सबल मान्छेकै शैली र आदर्श अनुसरण गरे
तैपनि, बगैंचा सुन्दर र रंगीन हुने कल्पना समेत गरे
हल्ला मत्थर भयो धूमकेतु पनि हुन्छ भन्ने बिर्सिए
दुनिया यथावत चल्यो

कालान्तरमा फेरी एक दिन
पुन: धूमकेतु पृथ्वी तर्फ सोझियो
मान्छेको संसार पुन: पहिले जस्तै स्तब्ध भयो
तर, मान्छे बाहेकको संसार यथावत
आफ्नो दिनचर्यामा तल्लीन रह्यो

धूमकेतु पृथ्वीमै बज्रिन्छ रे !

(पृथ्वी बाट चन्द्रमाको उत्पत्ति र तत्पश्चात डायनोसोरको
लोप जस्ता प्रलयंकारी घटनाहरु विशाल धूमकेतुहरु
पृथ्वीमा टक्रे पछि भएका हुन्)

मेरो कोठाछेउमा
सशस्त्र प्रहरीहरुको एउटा ठुलो सौचालय छ,
जहाँ दिनभरि मनपरी र फटाह कुराहरू मात्र बोलिन्छ,
म सुन्छु,
अनि कान भएर नै कुनै हैरान बहिरी आइमाई जसरी
अनि
फेरि पनि कान नसुनेको जस्तो गर्छु!

साथी हो !
मादलको तालमा
नाच्दैजाने हो

मादल कुन सुरतालमा बज्छ
मादलको सुरताल चिनेर
ढीलो ढीलो छिट्छिटो
नाच्दै जाने हो ।

मेरा सपनाहरू
आनन्द र खुशीहरुका भारी बोकेर
मेरो निद्राको चौतारीमा बिसाउँछन्
बिपनाका तीता यथार्थताहरुको पर्खाल नाँघेर
मेरो मनमस्तिष्कको फलैंचामा थकाइ मार्छन्
मेरा चाहनाका असंख्य मृगतृष्णाहरुलाई

घाम डुबिसकेको छ
पूर्णिमाको रातमा चन्द्रग्रहण छ
शून्यतामा विलुप्त छ
प्रकृतिको शाश्ख्त अभिशाप
आस्थाका बगैचाबाट
स्नेहका फूलहरू चुडेर
असन्तुष्टिका झ्याउहरू उमारेर
सेता परेवाहरू घुम्ने ठाउँमा

पृथ्वीमा उसले पृथ्वीबाट
केही गर्न सक्दैन
पृथ्वी बाहिरबाट गर्न उसले
जानी सकेछ
कारण वषौँ भयो
उसले एकाङ्की विताएको

उसले व्रह्मा भनी मान्ने देवता
उनीहरुको शिवलिङ्ग रहेछ
उनीहरुको छाडा पिँजडा
उसको जनैको मन्त्र जप रहेछ

कमरेडहरु खोज्छ ऊ आहक्यूँ जसरी
टायँ टायँ फिस्स भयो
नेताले कमायो भन्छन्
सालासाली मोज गर्छ
विचरा नेता थाङ्ना मै
उनीहरुको गाइगोरुजस्तो
छाडा दुव्र्यवहार पनि
हरे राम नेतालाई नै

राम्रो काम गरे केही हुन्न
नराम्रो काम इसारा नगरे पनि
उसको अङ्गअङ्क चलेको मानी
सब हुर्मत हुन्छ
सुपर पावर जस्तो ऊ
न आफ्नो नाममा केही हुन्छ
न जनता उनका पक्षमा हुन्छ

सम्झाएर मुटुमा बसाउन खोज्छु
फकाएर हृदयमा सजाउन खोज्छु
जसोतसो डोर्‍याएर मनदेखि
छातीसम्म ल्याइपुर्‍याउँछु
तैपनि,
शब्दहरू ओझिला−ओझिला लाग्छन्
शब्दहरू बोझिला−बोझिला लाग्छन्
शब्दहरू नि:शब्द−नि:शब्द लाग्छन्

दिनभरि लाइन बसी
पाएको हरियो कागज
बोकी आएको विदेशमा म
पसिनासँग पैसा साट्न म
पैसासँग पसिना साट्न म
बिहानको निद्रा खुल्छ मेरो
क्वार-क्वारे अर्लामको आवाजबाट

एक दिन म कथा भन्नेछु
तिमी बच्चले झैँ सुन्नेछौ
मैले भनेको हैन
मेरो कथा कसैले साभार गरेको ।

बच्चालाई जस्तो कथा सुन्दा आनन्द आउँनेछ
तिमीले पनि उत्तिकै चाख दिएर सुन्ने छौ
कथाको कुनै एक पात्रको चरित्रले
तिमीले आफ्नो आँखाबाट आँशु झरेको
कथाको समाप्ति पछिमात्र थाहा पाउनेछौ ।

म मात्रै होइन
महरुको समूह हामी जनता
ढाडमा आँखा र गिदिमा गोबर ठोसिएका अनौठा परजीवी
सत्य देखेर पनि पत्याउदैनौं
असत्य बुझेर पनि त्याग्दैनौं
देखी मन्द बिष पिउछौं
बुझी बुझी बिषालु खाद्य हसुर्छौं

अंध्यारो कोठाको सानो कुनामा बसेको
मनभरिका व्यथा आफैलाई पोखेर
दुरदुर सम्म न कोही सुन्ने देखिए
दुरदुर सम्म न कुनै होहल्ला नै सुनियो
सुन्ने पनि आफै, सुनाउने पनि आफै
न सुन्नेले विरोध गर्ने डर
न सुनाउनेको छ चर्को स्वर
बस् यसैलाई मनोवाद बनाउँदै
आफ्नै मनको पानामा कोर्दै बसेको
म एक्लै बस्दा ।

हामी माउण्ट फुजी हौं
अटल रहिरहन्छौं
हामी लावा हौं
सधैं जलिरहन्छौं

फुजी एकदिन पुत्ताउने छ
धुँवाको मुस्लो आकासमा मडारिनेछ
लावा सर्वत्र फैलिने छ
लावासँगै झारपातहरू जलिरहनेछन्

सक्छौ भने लौ, सुधार्न आउँ
सक्दैनौं भने, नबिगारी देऊ
म लड्छु है, देशकै लागि
नलडाउ मलाई, जालझेल गरी

म तिम्रै दाजु, म तिम्रै भाइ
म हसाउँछु है, नेपाल आमालाई
नरुवाउँ तिमी, नदेऊ कष्ट है
तिमी पनि त, सन्तान उनकै

अग्लो भूभाग
थुप्रै थुप्रो, चाङ्गका चाङ्ग, रासका रास
थुपारिएको ठाउँ
त्यो माटोको पनि हुनसक्छ
ढुंगा र बालुवाको पनि हुनसक्छ
अथवा दुखै दुखको पनि हुनसक्छ