हामीबीचमा नदी थिएन
पुल पनि त आवश्यक थिएन ।
बरु नदीको एउटै धार थियौँ
पार लाग्नु जरुरत थिएन ।
हामी गतिशील, तरल र प्रबल
हामीलाई छेक्ने बाँध पर्खाल थिएन ।
एउटै लक्ष्य एउटै प्रवाह
सागर नभेटी अडिनु थिएन ।
तर किन फाट्यौ भङ्गालो भएर
तिमीसित छुट्टिने रहर थिएन ।

मेरो दुखमा खुसी हुने
के जिन्दगीको कुरा गरुँ
इर्षा द्वेश डाह बोल्छ
के बाणी म मधुर बोलुँ
जग के हो के रीत भो
शान्ति खोजौं अब कन्हाँ
स्वार्थ प्यारो सबको
निस्वार्थी म खोजौँ कहाँ

नसोध मलाई
कहाँ जान्छेस भनेर
म जादैछु हिमाल, पहाड, तराई र
मधेशका कुना कुनाहरुमा
जहाँ धेरै वर्ष अघि हराएको मेरो देश
कतै खेटिन्छ कि भनेर

भोक र शोकमा पनि हाँस्ने
अभाव र दुःखमा पनि बाँच्ने
रित्तो गोजी तर सधैं ब्यस्त जीवन
कवि तिमी महान छौ
भोकमै महाकविले कविता लेखे
भोकमै भुपीहरूले देश लेखे
तर लेखेनन् कहिल्यै दुःखका कविता

उदेक भएछु म आफैं
विवेक हराइसकें कि
कि बिर्सिएर आफै
दूर्त म बिलाइसकें कि

जनता लड्ने सडकमा देश बचाउने तडपमा
मन्त्री बस्ने सत्तामा, देश बिगार्ने नशामा
चिन्ता छैन मन्त्रीलाई देश बिग्रेर गएमा
चिन्ता छैन जनता भोका नाङ्गा भएका

मालिकलाई के थाहा त्यो एक नोकरको कथा
बिरामी नोकर सेवा गरिरहन्छ
स्वस्थ मालिक बिरामी भइरहन्छ
परिश्रम ऊ गरिरहन्छ फलको आश कहीँ कतै बाँकी छ
अचानोलाई दुखिरहन्छ खुकुरी आफ्नो कर्म गरिरहन्छ

लक्ष्य ओझेल हुन नपाओस्, पाइला मिलाएर चालौँ
उद्देश्य आज पूरा नभए, भोलि पूरा गर्ने अठोट लिन थालौँ ।
छोडौँ लोभ धनसम्पत्तिको भोलि खालि हात जानु छ चिहान,
गरौँ काम मिहिनेत र परिश्रमले ल्याउनु छ नयाँ बिहान,
सीमाना आज डगमगाइरहेको छ देश भन्छसँगै पाइला चालौँ
उद्देश्य आज पूरा नभए, भोलि पूरा गर्ने अठोट लिन थालौँ ।

तिम्रो मायाको स्पर्श नपाउँदै संसार छाड्नुपर्छ भने
म जन्मनाले तिमीले समाजको गुनासो सुन्नुपर्छ भने
भैगो आमा,
जन्म नदेऊ मलाई
म जन्मन नपाउँदै समाजले तिरस्कार गर्छ भने
पारिवारिक हेला र घरधन्दामा नै जीवन बित्छ भने

पहराको छोरो म
पहरामै रम्न पाऊँ
छहराको सन्तान म
छहरामै खेल्न पाऊँ

वन पाखामा खेलेर
कन्दमुल खाएर
छहरा र पहरासँग
गाढा साइनो गाँसेर
ठाडो पाखामा हुर्केको
पहराको छोरो म पहरामै रम्न पाऊँ

नग्नता भरिएको बिच्(beach)को यो सौन्दर्यता
रम्न बसेको छु, म हेर्दै छालको ब्यग्रता
बहाउ झैं गर्छ छोइ पाउसम्म छाल्
नीलिमाबाहिर चाँदनी छ टम्म जाल्

तबदेखि उसले पाएको थियो
एउटा सहर
एउटा सडक

यहाँ स्थिर छैन मौसम
घरीघरी उत्तरको कडा बेमौसमी

हुरी र बताससँगै हल्लिरह्यौ
जीवनसँगै हल्लने क्रममा

के चौडा सडक,
के गल्ली र भित्री बाटो चारैतिर