म एउटा यस्तो देशको कुरा गर्दैछु
जहाँ एउटा स्वाभिमानी
शिर ठाडो पारेर बोल्न पाउँदैन
सत्ताको हर्ताकर्ता झुक्किएर
कसैको हातखुट्टा भाँच्न सक्छ
हो साँच्चै झुक्किएर मान्छे समात्छ
र दोहोरो मुठभेडको नाममा
यहाँ बङ्गारा झारिन्छ

इच्छाहरूको पसिना बगाएर
रहरहरूमा तुषारो पारेर
महेनतका पानी-फोकाहरू
सेप्टिक भै उप्किञ्जेल
जिएकै हो जिन्दगी
अब फेरि कुन जिन्दगी जिउनु?

तिमी समय हौ म बाहिर
टुकटुक हेरिरहेछु
मेरो शून्यता
तिमीलाई केरिरहेछ
कतै तिमी हराएछौ कि
म आफैं हराइरहेछु !

न मलाई बद्धनामी नेता बन्नु छ
न त मलाई भ्रष्टचारीको पगरी गुथ्नु छ
केवल मलाई जीवन कटाउनु छ
साथी, आजकल म रक्सी पिउँछु

झुटको खेती गरेर जीवन धान्नु छैन मलाई
न त चापलुसी र चाकडी गरेर जिउनु छ मलाई
न म विश्वास पात्र बन्नै चाहन्छु
न त म षड्यन्त्रमा सामेल हुनै चाहन्छु
साथी, आचकल म केवल रक्सी पिउछु

Genre: Poem
Title : Divine Legacy
By: Rajesh Adhikari
Nepal SBI Bank Ltd.
Regional Office, Kathmandu, Nepal
Mobile No. 9841238623

Demean to the hairy bunch grown above the man’s upper leap
flag of victory and triumphant, aesthetically roaring multi-symbolic hair creek
this supreme member of hair family amid its brotherhood is apex
even thou its being as non living is divine injustice and hex
an overwhelming overflow of flood over street of pride
betokening a conquering warrior with unblemished knife on horse ride.

प्रेमाव्हान

मेरी प्रेमिका
मेरो गरम खल्ती र उपहार दिने हातको तराजुमा जोख्छे मेरो प्रेमलाई
मेरी प्रेमिका
मेरो आलीशान महल र महंगो गाडीको आभाशसँग तौलिन्छे मेरो प्रेमलाई
मेरो प्रेम चौडा छातीभित्र अंकुरित निस्वार्थ अनुरागको बिज हो
तर म उनीको प्रेममा पलाँसको सुगन्धहीन बासना पाउँछु
मेरो प्रेम यथार्तताको धरातलमा उभिएको बिपना हो
तर म उनीको प्रेममा आफुलाई गगनमाथि बायुपंखी घोडसवार राजकुमारको काल्पनिक सपना पाउँछु
मेरो प्रेम रापिलो रविकिरणद्वारा सदैव आक्रान्त अटल हिमालको नपग्लिने हिमराशी
तर म उनीको प्रेममा कोमल पवनको एक झोक्काले पनि भात्किहाल्ने तासको महल पाउँछु

सुनसान छ रात तर, मनमा आँधी चलिरह्यो
अनायासै आँखाबाट,आँसुहरू बगिरह्यो

जिन्दगीमा गुमाएका, हिसाब किताब मनले खोज्यो
नाफा नोक्सान, केलाएर आँखाबाटै बगिरह्यो

पति वियोगमा
रातो त्यागेकी विधवा झैं
सेतै फुल्छौ तिमी जिन्दगीभर
ए सेतो गुलाफ !
कुन काल खण्डमा तिम्रो 'जीवन' मर्यो ??
दैवले कहिले तिम्रो 'सिन्दुर' खोस्यो ??
र प्रण लियौ तिमीले
जिन्दगीभर सेतै फुल्ने,
रातो रंगसँग पारपाचुके गर्ने ??

उदाङ्गो आकाशमुनि
फुस्रो धरतीको ढाडमा
कुक्रुक्क ठडिएको बुढो पहाडजस्तै
जिन्दगीको पुछारतिर
यो थोत्रो ज्यान
टुक्रुक्क अडिएको बेला
के सुनाउँ केटा तँलाई मैले समयका कुथुनी ?

आमा म जेलमा छु
मेरो मुखमा चुक्कुल ठोकिएको छ
हामतमा हत्कडी लगाइएको छ
म अन्धकारमय कोठामा ढलेकोछु

म बोल्न खोज्छु तर सक्दिन
हात चलाउन खोज्छु, सक्दिन
सुदुर पूर्वको उषा हेर्न खोज्छु, सक्दिन
म मूडो जस्तै लडेको छु उठ्नै सक्दिन ।

परेवाको जस्तै प्रेम
परेवाको जस्तै जोडी
कस्तो कर्णप्रिय लवज, तर...

परेवा पनि धोकेबाज हुँदारहेछन्
मैले प्रत्येक्ष देखेको छु
म त्यसको साक्षी छु

प्रेम कहीं छ र ?
स्वार्थको चौदिवारमा टाँगिएका
येशूको तस्वीरमा झुन्डिएको भान हुन्छ
नारीबस्त्रको अपहेलानामा
कृष्ण मुस्काएको गान हुन्छ

यात्राको संघर्ष
मेरो अर्ध जीवन बाटै शुरू भयो
जब म धकेलिएं सम्पूर्णताको होडमा
करोडौंको भीड थियो तर एक्लो थिएं म
गन्तव्य थाहा थिएन रनभुल्ल थिएं म
कसैले मलाई बिस्तारै थपथपायो मुग्ध भएं म
न्यानो अंगालोमा बेर्यो र सम्पूर्णताको सास फेर्यो
करीब नौ महीने यात्राको सहयात्री बनायो
पृथ्वी भन्ने पहिलो बिसौनी आयो
कैयौं यात्रु ओर्ले कैयौं यात्रु उक्ले
यात्रा निरन्तर चलिरह्यो

धुमिल चेतना साकार हुंदै गयो
मलाई संघर्षमा प्रेरित गर्ने बुवा थिए
पूर्णता दिने ममतामयी आमाले बताइन्
म आमा बुवाको सहयात्री बनें
दोश्रो बिसौनी आउनु पूर्व
दाजुभाई, दिदीबहिनी र ईष्टमित्र पनि देखें

पिँढी बढारेर मेरी आमाले
घुरेनमा
मात्र कसिङ्गर फाल्नुहुन्थ्यो
हिउँदमा बारीले मुला मौलाउँथ्यो
मल बोकेका दिन
ननुहाए अपवित्र हुने कुरा थाहा छ
म गुम्छु आज
प्याच्च थुकिएको घुरेनझैँ

बलेंसीमा खसेको जूनको उज्यालो
आँगनको डिलमा फुलेको फुल
मझेरीमा मधुरो प्रकाश छरेर बलेको दियो
प्रेमिकाको मनहरू पोखिएर
भरिएका पुराना चिट्ठीका चाङहरू
चाहेर पनि