यो पैसो त
जति धेरै कमायो उति धेरै नपुग्नेरैछ
भन्नुस त
अहिलेसम्म पैसोले पुग्यो भन्ने कोही छ ?

सय रुपैया नहुनेलाई हजारले पुग्दैन
हजार कमाउनेलाई लाखले पुग्दैन
यो पैसो त जति कमायो उति अभाव हुनेरैछ
भन्नुस त
अहिलेसम्म पैसोले पुग्यो भन्ने यहाँ कोही छ ?

बस्नुस् न बस्नुस्
सरकार राती पार्टी गरेर ढिला सुतिस्याछ
खत्र्याक्क आवाज आयो
साहेत म्याम साहाब भर्खर उठिस्याछ
अपराह्न भए कि यहाँ
बदेल आउछ सुकुटी आउछ
व्हिस्की आउछ वाइन आउछ

खेल टुडिखेल खेल
त पनि त धुन्दकारी होस
खेल षडेन्कारी खेल ।

के के दिन्छन नेताले भन्दै
डाँडाकाँडाबाट जनता जुराउँछस्
नेतागण ढिला आउँदा
घामले सेकाउदै घण्टौं कुराउँछस्

माया गर्ने
म मायालु
साथ दिने
ए मेरी दयालु
तिमी बिनाको संसार
धर्ती, आकाश अनि पातालमा
पनि त्राहि त्राहि हुने भो
धर्तीकी चरी,
आकाशकी परी
अनि पतालकी जलपरी
ए मेरी प्राणपियारी ॥

छोरी पढ्न गएकी
तीन वर्ष दशमा रहेकी
चारौँ सालमा दस पास
ज्वाइन गरी क्याम्पस

क्याम्पसमा पढ्दै छ
वैंश त झनझन चढ्दै छ ।

गनथन..... फतरफतर......
जहिल्यै दिमाग खराब के !
आज चक्मा पाउँछे,
तीज रे रातो साडि धपक्कै !
छेवैमा गएँ,
गमक्क भएँ,
घाँटी फुल्यो,
राज स्वभाव खुल्यो,
मोटो स्वरमा बोलियो ।

असाध्य भोकले गलीरुँदा पनि खुशी हुने।
प्रचण्ड गर्मीमा पिरोलिँदा पनि खुशी हुने।
असङ्य रोगले थलापरे पनि खुशी हुने।
बाँचिरहे पनि खुशी मरे पनि खुशी हुने।

दिमागमा सनक चढी आबाशमा डडाउँदा।
पनि खुशी
घुँडा धसी अकार्थमा ठटाउँदा।
हजार पिरमा पनि खुशी
अनि लघारिँदा पनि खुशी
कुरा धुती उचा लिँदा पछारिँदा।

खानमिले पनि खुशी नमिलेनी खुशी हुने।
करोडमा पनि खुशी हजारमा खुशी हुने।
हिमालमा पनि खुशी पहाडमा खुशी हुने।
मधेशमा पनि खुशी पर अझै खुशी हुने।

पहिले मन्त्र सिकेँ ठूलागुरु सँगै क्रान्ति कसोरी भनी।
भित्र्याएँ हतियार ली गुरुसँगै बालेँ मसाल दनदनी।
पड्काएँ बम गाउँमा झुपडीमा क्रान्ति सफलहोस् भनी।
ठूला मालिकका महलतिर नजर लाईन कहिल्यै पनि।
देखाएँ खुब शान गाउँघरमै हुँ क्रान्तिकारी भनी।

त्यैबेला अरु दुष्टले बल गरी मालिक लघारी दिए।
ठाडै बोल्न मिलेन त्यस बखतमा हो हो भनी साथ दिएँ।

मालिकको अबशान खप्न नसकी सारै भयो छटपटी।
थन्क्याएँ हतियार पसेँ शहरमै मन पोल्दथ्यो भत्भती।
केही बर्ष बिते यताउति गरी मेसो मिलाई रहेँ।
पल्ला मालिकको लिईमत ठूला मालिक रिझाई रहेँ।

मेरो अन्तिम लक्ष्य हो थलिएको दरबार ब्युताउँने।

साउनको महिनामा खेति गर्ने बेला।
बिबाहको लगन जुर्यो फेरी यसै बेला।
बेहुली बनिन् कमल फुल बेहूला बने शेर।
जन्तजान हतार भयो हाम्लाई यति खेर।

बेहुलीको दोश्रो बिहे पहिलो छोडी आको।
बेहुलाको कैयौचोटी बिहे हुँदै आको।

बल्ल बल्ल बर खोजी मायाप्रिति लाको।
फेरि माया छुट्ने होकि बानी पर्दै आको।
पहिलो केटो मन पराएँ साह्रै राम्रो देखी।
नमान्नेभो मेरो कुरा गर्न लाग्यो सेखी।

दोस्रो बर त्यस्तै परे कसो गर्ने होला।
फेरिपनि तेस्रो बिहे गर्नु पर्छ होला।

पहिले पहिलेका बहादुर अच्छे लोग थे
बोक् भन्यो कुई कुई बुई बोक्थे
ठोक् भन्यो घर्याप्प सलाम ठोक्थे

पहाड मधेश हिमाल भोट
शहर बजार गाउँ टोल।
संसारभरी फैलेको
सर्वब्यापी "कोदाको झोल।"
दिनभरि काम गरी
हातमा पार्यो कुखुराको मोल।
साँझदेखि बिहानमा
पिएर सक्यो भैंसीको मोल।

सुरक्षाकर्मीले पनि गन देखाउने
क्रान्त्रिकारीले पनि गनै देखाउने
कार्यकर्ताले पनि गनै देखाउने
गुण्डागर्दिले पनि गनै देखाउने
जस्ले पनि गन देखाउने तन्त्र
हैन यो कस्तो गणतन्त्र !
जय गणतन्त्र ।

ब्यालेन्स नभाको जस्तो
घरी घरी मिसकल गर्ने
कहिले बजियाले त
रिचार्ज गरी फुल कल गर्ने
लड्ने भारतीय र तिक्कति पिलेट रे
उतै हल्लाउनु नि जति हल्लाए पनि
फेरि बजियाले किन
नेपालतिर बल गर्ने ?

एउटा हातमा तास छ
अर्को हातमा रम छ
तिमीलाई फुर्सद छैन होला

भन्नेले भन्छन मिठो कोदा को झोल
खानेले भने मिठो गुन्द्रुक को झोल
तर मलाई मिठो यै स्वदिस्ट लोल ।

दुइतिर ठाडो लौरो बीचमा गोल
तीन अक्षरको शब्द सबैले बोल
स्पेलिङ एस्को एल ओ एल लोल ।