अब दसैंका लागि
टीकाको अक्षताका लागि
कृषिप्रधानदेशबाट
सौदीतिर धाउनुपर्छ
हरियो जङ्गलले भरिएको हाम्रो मुलुकमा
माघे सङ्क्रान्तिका कन्दमूल
मलेसियाको जङ्गलबाट मगाउनु पर्छ

पति सौदीमा एक अग्लो कसैको घर बनाउँदै छन्
मालिक नरिसा‌‌ओस् भनेर हार्दिक अभिवादन जनाउँदै छन्
परिवारबाट टाढा हुनुको पीडा उता उनलाई निकै छ
तर यता उनकी पत्नीसँग एक विदेशीले हनिमुन मनाउँदै छन् ।

पति विदेशमा पत्नी विदेशीको काखमा
खबर पढेपछि

पृथ्वीमा पहिलो जसै हुन पुग्यो मेरो कतै रोदन
त्यो बेला प्रभुले नयाँ नियममा गर्दै थिए शोधन
यद्वा ईश घरेलु काम निजको तत्कामल गर्दै थिए
मेरो लेख्न ललाटमा कति कुरा देवेशले बिर्सिए ।।

लाखौं लुटेरा अब लुट्न आए
ब्वाँसा हजारौं अझ सग्बगाए
बिच्छ्याउँदैछन् कि बुनेर जाल
यो देशको भो विकराल हाल ।।

सत्ता र भत्तातिर मात्र ध्यान
राख्नेहरूकै छ यहाँ बिहान
लुट्छन् सबै भ्रष्ट गनेर छाल
यो देशको भो विकराल हाल ।।

गोगने
पढ्ने काम सकेर तृप्त नहुँदै बाँकी रहे तिर्सना
चौतारीतिर खोज्नु पर्छ कविका हज्जार छन् सिर्जना
मर्मश्पर्श गराई मित्रर मुटुको भित्रै कता हो छुने
लेख्तै पस्किनमा सिपालु मनका लाग्छन् त्यहाँ गोगने ।।

थोरै लेख्न सिपालु छन् अझ तिखो भावार्थ नै टिप्तछन्
मानौं शब्द र वस्तुमेल छिनुले मुर् त्याउँदै खिप्तछन् ।।
यस्ता कर्मठ काव्यसर्जक यहाँ खोज्ने कतै हो भने
पाल्नोस् सज्जनवृन्द काव्यपुरमा हुन्छन् त्यहाँ गोगने ।।

गोर्खाको दरबारबाट नजिकै देखिन्छ हाम्रो घर
कल्लेरीतिरबाट आउनु परे टाढा कहाँ पर्छ र
आऊ यो घरमा छ स्वागत सधैं आकाशका किन्नर
के तिम्रो अलकापुरी सरह झैं यो गाउँ देखिन्न र ?

माटोमाथिको विश्वासका पर्खालहरु चर्केका छन्
आफ्नै छोराहरु अर्काको घरतिर फर्केका छन् ।।

अन्धाधुन्ध विश्वग्रामको रहर बढेको छ बढेको छ
आफ्नो मातृभूमिबाट निरन्तर परपर तर्केका छन् ।

सामाजिक सञ्जाल हेरेर अनुमान लगाउन सकिन्छ
अर्को मुलुकमा पुगेर धनको लोभमा भेडाबाख्रा जसरी खर्केका छन् ।

बडो हतार देखिएको छ आजको युगमा उन्नति गर्न
तेस्रो मुलुकमा गई उतै उन्नति गर्न भिसा पर्खेका छन् ।

सामाजिक सञ्जालमा बडो मातृपितृभक्त पल्टेको देखिन्छ
यता आमाको सिटामोल खरिद गर्नु पर्दा नराम्रो गरी झर्केका छन् ।।

सुख शान्ति र समृद्धिको नारा कुर्लनेहरुको बिगबिगी छ

भूमिमा बढ्यो शीत हर्दम
आज देखियो सुस्त मौसम
सूर्यको दशा हुन्छ सुस्थिर
लौ फिरेछ यो मास मंसिर ।।

विभिन्न रोगव्याधको शिकार भो शरीर यो
कता अगाडि बढ्नु खै अगाडि भिर देखियो ।।

न वारि छेउ देखियो न पारि छेउ देखियो
जता जता गयो उतै अनेक पिर देखियो ।

नयाँ भविष्यको कुनै थिएन थोर चिन्तन
जवानी ढल्किंदै गयो बुढो शरीर देखियो ।।

मिठाइ मांस मद्य जो नपाउने भएपछि
ढिंडो सितो र सिस्नुमा समेत खिर देखियो ।।

बहादुरी र फुर्तिला घडी निखारिएपछि
लुते र लङ्गडा सबै विशिष्ट वीर देखियो ।।

जवानीमा जताततै कुधेर झिर्न देह छ
बुढो हुँदै गयो जसै बडो फकिर देखियो ।।

देशभित्र अति व्याप्त छ रोग
रोगले अझ बढाउँछ शोक
शोकमा मनुज यो अझ रुन्छ
रोगमुक्त कहिले अनि हुन्छ ।।

स्वादिलो र गुलियो अब धेर
खानुहुन्न ननिको छ भनेर
चेतना अफ फिरुन् सबलाई
स्वास्थ्यमाथि अनि हुन्छ भलाइ ।।

योग ध्यान अनि खान मिलेमा
स्वास्थ्य बन्छ, गतिलो नमिलेमा
स्वास्थ्य गिर्दछ यता तिर सोचौं
त्राहि त्राहि मधुमेह नरोजौं ।।
होम सुवेदी

अझ कति रुनु होला यो बलात्कार देखी
मन छ अति गलेको सक्नु के आज लेखी
असुरगण मिलेरै खून चाख्छन् निचोरी
अब अझ कति रोलान् बाबु आमा र छोरी ।।

जति समय यहाँ यो राक्षसी तन्त्र हुन्छ
त्यति त्यति पर भागी सत्य आफैं नुहुन्छ
टुलुटुलु रमिता नै हेर्दछन् गाँड फोरी
अब अझ कति रोलान् बाबु आमा र छोरी ।।

अब घर घर थाले दुष्टले गाँड कोर्न
नरपशु अझ लागे देश मेरो निचोर्न
दमन अति बढाए दुष्टले देश फोरी
अब अझ कति रोलान् बाबु आमा र छोरी ।।

दुई गजलः

एक
यता कोशी बेच्छन् उता काली बेच्छन्
चुलेसी हथौडो हलो फाली बेच्छन्
हरामीहरुको कुरा के गरुँ म
लिपु लेखदेखि महाकाली बेच्छन् ।।

यता धर्मका नाममा स्वाङ बेच्छन्
उता कर्मका नाममा भाङ बेच्छन्
यी लुब्धाहरुको गरुँ के बयान
कचौरा कसौंडी पन्यू थाली बेच्छन् ।।

जता हुन्छ पैसा उतै दृष्टि राख्छन्
जता भ्रष्ट हुन्छन् उतै हात थाप्छन्
यी हुन् देशघाती कहाँ देश मात्रै
कुलाङ्गार मौका परे साली बेच्छन् ।।

दुई
माताः
ढिंडो रोटो सधैं हुन्थ्यो अलेलि माम सम्झन्छु
तिमीलाई मेरी आमा उज्यालो घाम सम्झन्छु ।।

कुनै दिन सिर्कना हान्थ्यौ तथापि भित्रको माया

मरो गाउँः दसैंअघि

केही दिनका लागि राजधानी गाउँ गाउँमा आएको छ
त्यसैले हाम्रा गाउँले नयाँ जीवन पाएको छ
यता आउँदा राजधानीले उताको संस्कार पनि
सर्लक्क ल्याएको छ
मानौं गाउँ गाउँमा राजधानी ब्याएको छ ।

केही दिनका लागि राजधानी गाउँ गाउँमा आएको छ
त्यसैले अहिले हाम्रा गाउँले नयाँ जीवन पाएको छ
यता आउँदा राजधानीले उताको संस्कार पनि
सर्लक्क ल्याएको छ
मानौं ठुलो राजधानी सानो गाउँमा ब्याएको छ ।

कता शून्यको ठाउमा अड्किएको
कहाँ स्वर्गको खोजमा तड्पिएको
भयो लौ हटाऊ पुग्यो धर्म खेती
यता नै नआई कता लट्किएको ।।