हामी मिले खुशी होलान जरूरी छैन
तिम्रो मेरो चिना मिल्नु जरूरी छैन

भुवा सरी कपास झैं मन उडे भयो
दुई चार बोतल ढल्नु जरूरी छैन

जीवन ज्यूनुको अर्थ भेटे भयो
ज्यू हजुरको पाउ मल्नु जरूरी छैन

एकआपसमा हाम्रो मन बुझे भयो
हाउभाउ र चालढाल बदल्नु जरूरी छैन

गर्विलो विजयी मुस्कान छर्न सके भयो
शत्रु महानको सेना गल्नु जरूरी छैन

थिचिएर निस्सासिएको भासु भीरको ढुंगो म
कर्मी हाथहरुले भेटे देउता बनाइने डर छ

भेलले पछारिएको काली बगरको ढुंगो म
माझी दाइले पक्रे देउता बनाइने डर छ

ठक्करले लछारिएको छतरी चौराहको ढुंगो म
स्वामी बाबाले टेके देउता बनाइने डर छ

पींधमा घुसारिएको पंच देवलको ढुंगो म
बाल बुद्धले देखे देउता बनाइने डर छ

झ्याउ फिजारिएको धुराको अलपत्र देउता म
तीर्थालु भक्तले जपे फेरी देउता बनाइने डर छ

जीवन ज्यूनकै लागी म मरें
मृत्यु छल्नकै लागी म मरें

तिम्रो मुस्कान छल्कि रहोस
नौनी मल्नकै लागी म मरें

खुशी उमंग फलोस फुलोस
दु:ख जल्नकै लागी म मरें

नाता साइनो कायम रहोस
शत्रु बदल्नकै लागी म मरें

यो माया अमर रहोस "सुवा"
म त "सुमन" गल्नकै लागी म मरें

विरक्तिएँ भने दुनिया छोड़ी जाँउ जाँउ मन लाग्छ
फुरूंगिएँ भने तोते बोली कराउं कराउं मन लाग्छ

एक एक गरी सबैले छाडी गई सके पछि
निर्दयी काल देखी डराउं डराउं मन लाग्छ

जाल झेल कपट र षड्यंत्र देखे पछि
मन वस्तीको घरबार पनि सराउं सराउं मन लाग्छ

प्रेयसीको नजर अर्कै तर्फ सोझिए पछि
छेकि सकेको लगन पनि टराउं टराउं मन लाग्छ

नपिएको विषको असर देख्दा ए "सुमन"
त्यही विषको व्यापार गराउं गराउं मन लाग्छ

कायम राखौं ईमान पृय, तयारी मर्ने गरौं
गरौं सबको सम्मान पृय, तयारी मर्ने गरौं

विष मनको वमन गरौं, माया प्रेमका कुरा गरौं
खाऔं अमृतको जाम पृय, तयारी मर्ने गरौं

आत्मा आफ्नो साछी राखी, परमात्माका कुरा गरौं
जाऔं यस्तो धाम पृय, तयारी मर्ने गरौं

अन्तरमनको पुकार सुनौं, ढुक ढुकीका कुरा गरौं
छरौं यस्तो ग्यान पृय, तयारी मर्ने गरौं

नाता गोता छर छिमेकमा, सुख दुःखका कुरा गरौं
छाडौं यस्तो पैगाम पृय, तयारी मर्ने गरौं

रीस राग अहंकारका, महल गाल्ने कुरा गरौं
छरौं यस्तो मुस्कान पृय, तयारी मर्ने गरौं

स्वाभिमानको तरवारले, शत्रु ढाल्ने कुरा गरौं
बाचौं यस्तो शान पृय, तयारी मर्ने गरौं

यो अनौठो यात्रा को टुंगो छैन
झरी पर्यो लाग्न कुनै ओत छैन
मुटु भरी याद को पोको तिम्रो
बिर्सु भने सम्झनाको टुंगो छैन

मनको हुन्न केही भर हैन र
मायामा हुन्न केही डर हैन र
यो मनलाई त्यो मनको खबर छैन र
मायामा बग्दै जाने रहर छैन र

किन तिमीले यस्तो बनायौ ?
सुन्दरता देखाई पागल बनायौ ।

सम्बन्ध थ्यो हाम्रो नटुटिने
साथ तिम्रो मेरो नछुटिने
धारिलो शब्द खनायौ
किन तिमीले यस्तो बनायौ ?

अब आँशु नै मदिरा भो
अनि व्यथा सबै आहारा
हरेक पल उदास छ
जसले मरेको भाव दिलाउँछ ।

म छायाँमा पल्दै छु
प्रिय छ छायाँ नै
म एक्लो कोही छैन सामु -२
हरेक पल उदास छ ।

परेलीको थोपा कता झर्यो होला
ओंठको कुरा कता पर्यो होला

मनमा बोकेको भारी पनि थियो
फूल र काँडाको घारी पनि थियो

जून आएकै थिएन, अंध्यारोमा
एकलो पाइला कता सर्यो होला

खाली कागज एक हातमा थियो
कसैको नाम अर्को हातमा थियो

कलम पाएकै थिएन, त्यो गाह्रोमा
उसको माया कता मर्यो होला

म मौनतामा अल्झिरहेको एउटा जीवन
कहाँ जाने, कसलाई सोध्ने, कसलाई खोज्ने

शयौं कोसिस गर्दा पनि,
हार मात्रै हात पर्छ,
म भित्रै पो खोट छ कि ?
जन्म दिन जानेपछि,
कर्म दिन नजान्ने त्यो,
भगवानकै पो दोस छ कि ?

हे आमा नेपाल तिमीलाई संसारकै राम्री बनाउँला
एक कोटी जन मिलेर सुसार गर्दै जाउँला

च्यातिएको मायालाई टालिराख्या छु
तिमी आउने आसमा टुकी बालिराख्या छु ।।

मेरो देव मेरो प्रिय सबै तिमी हौ
आशीर्वाद माग्न धूप हालिराख्या छु ।।

खपिसक्नु छैन जाडो चिसो बढेर
तिमी आउँछौ भन्दै ओछिन खाली राख्या छु ।।

नसम्झनु मैले माया मारे भनेर
तिम्रो आशा मनमा सधंै पालिराख्या छु ।।

ढोका खुला राख्न पनि डरमर्दाे छ
तर मैले पारदर्शी जाली राख्या छु ।।

आँसु झार्न नपाएर सारै सकस भो
भित्रै थुन्ने परेलीका आली राख्या छु ।।

तिमीलाई पूजा गर्ने फूलबारीमा
राम्रा राम्रा फूल गोड्ने माली राख्या छु ।।

ईश्वर भनौं दैव भनौं सबै तिमी हौ
पूजा गर्न सजाएर थाली राख्या छु ।।

कुनै दयालुले उहाँ पुगी यति भनिदिए
मेरो मन बुझे उनी तुरुन्त फर्कने थिए
कुनै दयालुले......

न चिठ्ठी पत्र आउँछन् न तार नै पठाउँछन्
कसो गरी विदेशमा बसेर दिन कटाउँछन्
यता म आधी भै सकें उता उनी कसो भए
मेरो मन बुझे उनी तुरुन्त फर्कने थिए