/

कतार बसें दुबै बसें नेपाल बस्न सकिएन
बन्दुक बोकी भाइ मार्न जङ्गल पस्न सकिएन ।।

खानै पर्यो लाउनै पर्यो परिवार पाल्नै पर्यो
छाती माथि यसै तिखो छुरा धस्न सकिएन ।।

रात दिन घरबार धान्न धौ धौ हुँदा पनि
कसैलाई सामन्तीले जस्तो डस्न सकिएन ।।

आफ्नो ठाउँ आप्नो गाउँ किन किन प्यारो लाग्छ
अमेरिका छिर्ने सोखले कुम्लो कस्न सकिएन ।।

बेइमानीको कौडो पनि खाइएन जिन्दगीमा
इमान्दारी बेची बेची तल खस्न सकिएन ।।

के गर्नु र व्यवहार चलाउनै पर्दो रैछ
थाप्ला भरि सेतो विभुत घस्न सकिएन ।।

/

कतार बसें दुबै बसें नेपाल बस्न सकिएन
बन्दुक बोकी भाइ मार्न जङ्गल पस्न सकिएन ।।

खानै पर्यो लाउनै पर्यो परिवार पाल्नै पर्यो
छाती माथि यसै तिखो छुरा धस्न सकिएन ।।

रात दिन घरबार धान्न धौ धौ हुँदा पनि
कसैलाई सामन्तीले जस्तो डस्न सकिएन ।।

आफ्नो ठाउँ आप्नो गाउँ किन किन प्यारो लाग्छ
अमेरिका छिर्ने सोखले कुम्लो कस्न सकिएन ।।

बेइमानीको कौडो पनि खाइएन जिन्दगीमा
इमान्दारी बेची बेची तल खस्न सकिएन ।।

के गर्नु र व्यवहार चलाउनै पर्दो रैछ
थाप्ला भरि सेतो विभुत घस्न सकिएन ।।

बिर्सेको घाउ बल्झाउन तिमीसंग बोल्दिनँ म
सत्ये अब तिमी सामु हृदयलाइ खोल्दिनँ म

मन पराई तिमीलाई के भूल गरें अखिर
भइ गो! अब पिरथिका चिट्ठीहरू कोर्दिनँ म

न ता माया दियौ तिम्ले न ता घृणा गर्यौ मलाई
अब तिम्लाई विश्वास दिन यो छात्ती फोर्दिनँ म

एकपल्ट भूल गरेछु तिम्रो मन मागी हेर्नु
तर,अब कहिल्यै नि तिम्रो मन चोर्दिनँ म

नदीको दुइ किनारा भयो तिम्रो-मेरो मिलन
अब भेट्न आऊ भनी हात कहिल्यै जोड्दिनँ म

ढिँडाे पनि पाेलेर खाकै हाे
चाेखाे मायाँ पनि लाकै हाे
माेबाइल सुबिधा थियन
हामिलाइ भाग्गेले दियन ।

मेलापात पनि धाकै थियाै
असारे गीत नि गाकै थियाैँ
पहिलाकाे पिरति बलियाे
अहिलेकाे पिरति खै के हाे ।।

पहिलेकाे पिरति दिगाे थियाे
अहिलेकाे पिरति खै के हाे
बिग्रेकाे मायाँ भत्केकाे चाल
कतिकाे भाछ याहाँ बेहाल ।।।

बिग्रेकाे मायाँ भत्केकाे चाल
कतिकाे भाछ याहाँ बेहाल

देउरालि उकालि चडेर
जीवनभर सङ्घर्स गरेर
तैपनि टुँगोमा ज्यान छैन
पर्नु पिर पर्यो मलाई पर्नु पिर पर्यो ।

दिन र रात गन्दैमा
केही होलाकि भन्दैमा
सबैले भन्लान् कस्तो मन
खल्तीमा छैन चाहेको धन ।।
पर्नु पिर पर्यो मलाई पर्नु पिर पर्यो

सोचाइमा गलतमै हुँला
सबैको हुन्न उस्तै मन
दिन दुखिको सेवानै
ठान्छु मैले ठुलो धन
पर्नु पिर पर्यो मलाई पर्नु पिर पर्यो ।।।

गौरदहको बजारमा माया हाम्रो बस्यो
कसो गरी भुल्ने होला मन उडी गयो

यो अनौठो यात्रा को टुंगो छैन
झरी पर्यो लाग्न कुनै ओत छैन
मुटु भरी याद को पोको तिम्रो
बिर्सु भने सम्झनाको टुंगो छैन

मनको हुन्न केही भर हैन र
मायामा हुन्न केही डर हैन र
यो मनलाई त्यो मनको खबर छैन र
मायामा बग्दै जाने रहर छैन र

किन तिमीले यस्तो बनायौ ?
सुन्दरता देखाई पागल बनायौ ।

सम्बन्ध थ्यो हाम्रो नटुटिने
साथ तिम्रो मेरो नछुटिने
धारिलो शब्द खनायौ
किन तिमीले यस्तो बनायौ ?

अब आँशु नै मदिरा भो
अनि व्यथा सबै आहारा
हरेक पल उदास छ
जसले मरेको भाव दिलाउँछ ।

म छायाँमा पल्दै छु
प्रिय छ छायाँ नै
म एक्लो कोही छैन सामु -२
हरेक पल उदास छ ।

परेलीको थोपा कता झर्यो होला
ओंठको कुरा कता पर्यो होला

मनमा बोकेको भारी पनि थियो
फूल र काँडाको घारी पनि थियो

जून आएकै थिएन, अंध्यारोमा
एकलो पाइला कता सर्यो होला

खाली कागज एक हातमा थियो
कसैको नाम अर्को हातमा थियो

कलम पाएकै थिएन, त्यो गाह्रोमा
उसको माया कता मर्यो होला

म मौनतामा अल्झिरहेको एउटा जीवन
कहाँ जाने, कसलाई सोध्ने, कसलाई खोज्ने

शयौं कोसिस गर्दा पनि,
हार मात्रै हात पर्छ,
म भित्रै पो खोट छ कि ?
जन्म दिन जानेपछि,
कर्म दिन नजान्ने त्यो,
भगवानकै पो दोस छ कि ?

हे आमा नेपाल तिमीलाई संसारकै राम्री बनाउँला
एक कोटी जन मिलेर सुसार गर्दै जाउँला