म​लाई हिरो ब​नाउने नि उनी हुन
म​लाई जिरो ब​नाउने नि उनी हुन
भुपु मायालुको कुरा सुनाएर​
म​लाई रातोपीरो ब​नाउने नि उनी हुन ॥

कहिले घाम​ कहिले शित्त​ल​ खोजिन्छ​
स​धै सुन​ कहिलेकाहि पित्त​ल​ खोजिन्छ​
हात्ती पाले भ​न्नु त​ बेकार​ र​हेछ​,
शिकार​ खेल्न​लाई त​ चित्त​ल​ खोजिन्छ​ ॥

कहिले घाम​ कहिले शित्त​ल​ खोजिन्छ​
स​धै सुन​ कहिलेकाहि पित्त​ल​ खोजिन्छ​
हात्ती पाले भ​न्नु त​ बेकार​ र​हेछ​,
शिकार​ खेल्न​लाई त​ चित्त​ल​ खोजिन्छ​ ॥

म​लाई हिरो ब​नाउने नि उनी हुन
म​लाई जिरो ब​नाउने नि उनी हुन
भुपु मायालुको कुरा सुनाएर​
म​लाई रातोपीरो ब​नाउने नि उनी हुन ॥

आफ्नो या विरानो तिमीलाई खै मैले के सोचेँ
अनायासै कोमल आफ्नो भावनाहरू पोखेँ
नजिक हुने गोरेटोको खोजीमा
अपमान घॣणा र दुष्टताको ढोकाहरू खोलेँ ।।

यता वनको चरी वनैमा निसास्सिएको खबर छ
उता धनको चरी धनैमा निसास्सिएको खबर छ
तिमी नै भन काली कहाँ कहाँ मात्र पुगोस यो मनिष
आफ्नै मनको चरी मनैमा निसास्सिएको खबर छ

१) वाम एकता भने पनि

वाम एकता भने पनि धेरै वाम छुटिरहे
जति विकास भने पनि देश लुट्नेले लुटिरहे
भोट जित्नलाई वहानामा जति सक्यो बोले हुन्छ
धान काट्नेले काटिसके गह्रामा त ठुटिरहे

मुक्तक

जुन, तारा यो आकाश सब झर्छ एक दिन
पालै पालो सबैको कोटा पर्छ एक दिन
हजुरबाले आशीर्वादमा चिरञ्जीवी दिनु भो,
थाहाँ हुदा हुदै मेरो नाति पनि मर्छ एक दिन

मनिष सुबेदी

कैलेकाँही जित हैन हारमा पनि हाँस्छु म
जस्तोसुकै परिआए सारमा पनि हाँस्छु म
मनै त हो ठूलो के को धुलो केको मैलो है
त्यसैले त खुकुरीको मारमा पनि हाँस्छु म

१)
पानी के गर्दो हो बरै कुलो हराएको बेला
भोक अल्मलियो मेरो चुलो हराएको बेला
अरु सहजै सम्हालिन्थे तर कठै पीरको कुरो
बेहुली के गर्छिन् होला बेहुलो हराएको बेला ?

हरेक रात मेराे हात समातेर तिम्ले चियाबारी घुमेकाे सम्झिए

अनि, सम्झिए हरेक बात बातमा मेराे नामकाे पछाडी तिम्ले राज्जा लगाएकाे

तर अाजकाल तिम्रा यादहरू र रक्सीको मातमा वित्दैछन मेरा रातहरू

अझै पनि एक्लै लाकुरी चाैतारीमा उभिएर बर्षातमा रूझदैछु तिम्राे पर्खाईमा

के नै हतार थियो

के नै हतार थियो मित्र उनीलाई बोलाउन
सोल्टी होटेल पुगी पुगी भोजजल पिलाउन
शुष्मा–ओली मुस्कान बोली साटासाटी गर्दा
भारत भने आतुर थियो भन्सार कर बढाउन ।

तिर्खा मेट्ने सानो एउटा धारा थियो
उसैमा मेरो मुटुको प्यारो तारा थियो
हाम्रो माया बेग्लै हुन्थ्यो सबै रमाउथें
माया प्रेमको साक्षी संसार सारा थियो

बेचेर जिन्दगी, सपना किन्न मन लागेको छ ।
छाडेर पाइताला, बाटो हिड्न मन लागेको छ ।
खै के रहेछ जिन्दगी आखिर बुझ्न सकिनँ मैले
बिर्सेर दुनियाँलाई, आफु चिन्न मन लागेको छ ।

चिसो बढदै गए जाडो हून्छ
र त सिरक रक्शि प्यारो हुन्छ
सम्झना रहला कतै मन भित्र
सम्झीएर बिर्सन पक्कै गार्हो हुन्छ