महाकाली दुखेको छ मेची दुखेको छ
किनकिन मेरो गलो आज सुकेको छ
राजै आज सुकेको छ ।।

लिपु मात्रै कहाँ हो र सुस्ता महेशपुरमा
मेरो देशको मुटु लुछ्न वैरी लुकेको छ
राजै वैरी लुकेको छ ।।

मित्र सम्झी मनको बह फोएँ मैले किन्तु
दिउसोमासै अर्ना राँगो हान्न फुकेको छ
राजै हान्न फुकेको छ ।।

स्वाभिमान र सार्वभौम गुमाएको देखी
मानौं मेरो सगरमाथा आज झुकेको छ
राजै आज झुकेको छ ।।
महाकाली दुखेको छ मेची दुखेको छ.......

रचना : राजेश अधिकारी

कविता : आमाको रोदन

सिंहको हुङ्कारले
सुँगुरको डकारले
भरौटेहरुको जयजयकारले
अनि भेडाहरुको चित्कारले
आक्रान्त अनि भयभित मेरो देश
दुखिरहेछ, आर्तनाद गरिरहेछ

मेरो राष्ट्रिय झन्डा पनि
अल्छी मानी मानी फहराइरहेछ
मेरी आमाका नशा नदीहरु पनि
वेगहीन भएर बगिरहेछन्
मेरो गीरिराज सगरमाथा पनि
निश्तेज ओठले मुस्कुराइरहेछ
शान्तीका ज्योति बुद्ध पनि
आशान्त नयनहरुले मेरी आमालाई चिहाइरहेछन्
बेसहारा मेरी आमा दर्दनाक पीडा
अनि दर्दनाक चिन्ताले
छटपटाइरहिछिन्,नयनझरी बहाइरहिछिन्

हामी भेडा जनता
दायाँ बायाँ नहेरी अगाडि मात्रै दौडिरहेछौं

फराकिलो र चौडा,मुरीका मुरी घाम सुकाउन पुग्ने,
मेरो आँगनमा प्रेत्यक दिन...
चराहरू आएर घाम ताप्छन्,भंगेराहरू आएर
नाच्छन् र रमाउँदै उडछन् ।
बार्दलीहरुबाट चराहरुले चिर्बिराएको मेरो आँगनको धून मन पर्छ
मेरो ईलामको संगीत मन पर्छ, र मेरो देशको अविछिन्न गीत मन पर्छ ।
मलाई आँगनमा ढकमक्क फूलहरू फूलेको मनपर्छ,
तुलसी झुलेको मन पर्छ ।

नेपालकी छोरी फरिया चोली सुहाउँछ मलाई
मिली बसौँ भन्छ मन, हिमाल पहाड तराई
गर्व लाग्छ धेरै मलाई पाउँदा नेपाली हुन
प्यारो लाग्छ बासुरी सारङ्गी र मादलुको धुन ।

हो रैछ संसार निशा समान
आएन ज्यूँदै रहँदा नि ज्ञान ।।

भन्यौ तिमीले अघि मन्त्र यस्तो
साँच्चै बुझें आज नयाँ विधान ।।

राष्ट्रिय गीत
होम सुवेदी
भद्रपुर, झापा, नेपाल

हा.....पसिना झारी के पाउने होला अर्काको बारीमा
ढाकेको होला झारले आफ्नो खेत र बारीमा............
चुहुने आफ्नो घरलाई बिर्सी अर्काको छाउँदै छौं
तिमीलाई शिरमा राखौंला आमा फर्केर आउँदै छौं ।।

नरोऊ आमा छोराको तसबिर छातीमा टाँसेर
दुःखमा पनि सुखमा पनि बसौंला हाँसेर
ब्यर्थैमा पैसा कमाउन लाई विदेश धाउँदै छौं
तिमीलाई शिरमा राखौंला आमा फर्केर आउँदै छौं ।।

स्वतन्त्र खोजी चरी झैं उड्ने सपना बोकेर
के पाउने यहाँ गर्मीका ठाउमा यो थाप्लो ठोकेर
पुर्खाको थलो छोडेर आज यो दुःख पाउँदै छांै
तिमीलाई शिरमा राखौंला आमा फर्केर आउँदै छौं ।।

यो देश मलाई प्यारो लाग्छ, धेरै धेरै प्यारो लाग्छ–२
“यो मेरो देश, यो हो मेरो जन्मभूमि
यो मेरो माटो, यो हो हाम्रो देश नेपाल”–२
यो देश मलाई प्यारो लाग्छ, धेरै धेरै प्यारो लाग्छ

मेरो प्यारो देश नेपाल
मेचीकली फैलिएको छ ...
हिमाल, पहाड, तराई मिली
छरिएको लेक बेशी
आफ्नै रीति तिथि
संस्कृतिमा सजिएको

मेरो प्यारो देश नेपाल
कला, साहित्य, पुरातत्व
आफ्नै
किसिम-किसिमका थरी-थरी
संस्कार छन यहाँ
मिलाएर सेता दन्त लहर
पूर्वदेखि पश्चिमसम्म
उत्तरमा हिमाल हाँस्दै छन
छहरा र पहरासँग लडिबुडी गर्दै
डाफे मुनाल रमाइरहेछन
हरेक बस्ती बस्तीमा
मानव यहाँ
रमाइरहेछन ...
आफ्नै आफ्नै संस्कारमा
आहा कति राम्रो
सौन्द्र्यले झकी झकाउ
मेरो सुन्दर नगरी
नेपाल
हो सच्चै मेरो प्यारो भूमि नेपाल
सुन्दर आहा कति रमाइलो
मनै हरर

मेरो प्यारो देश नेपाल
मुटुभन्दा नि प्यारो छ

ढुकढुकीमा मेची काली बग्दा मान्छे नेपाल बन्छ ।
खोज साथी हामीभित्रै हाम्रो गाउँ बस्ती हुन्छ ।

लाली गुराँसको माला लगाई धौलागिरि हाँसी दिँदा –२
सुनसाथी गण्डकीले सुसेलीमा किन रुन्छ ?
छालहरुको जोश जाँगर त्यसै त्यसै किन सुक्छ ?

नेपाली मनको आलोक (प्यारो हाम्रो यो नेपाल)
बुद्धको देश, शान्तिको देश शिरमा हिमाल ।

नदी र नाला, झरना हेर विश्वको सुन्दर
वीरको देश भनी नचिन्ने हाम्लाई संसारमा को छ र ?

बाँडौँ प्रेमसुधा हिमाल हँसिलो मुस्कानले भन्दछ
रक्ताम्य वनका गुराँस भरिला शोभा यहाँ बन्दछ

हे मुर्ख जनता, तिमी भोट किन दिन्छौ
ती ज्यानमाराको दोष, आफू किन बोक्छौ
अधिकार खोज्छौ तिमी, लौ त खोजी देखाऊ
घरै बस तिमी आज, भोट दिन नजाऊ ।

सानो देश हाम्रो नेपाल सौन्दर्यको खानी
विश्वमा नै प्रसिद्ध छ प्रकृतिको धनी
उत्तरमा सुन्दर हिमाल तराइ समथर
सगरमाथा शिर हाम्रो नेपाल हो घर

हिमालमा डाफे नाच्छ तराईमा धनेश
कति धेरै विविधता यही नै छ मधेश
कस्तुरीले हरेक पल मिठो सुबास छर्छ
बाह्रसिँगे जरायो नि रमाइ रमाइ चर्छ

फुट लेराउने कुरा नगरौ साथी
त्यसका पछाडि झुट धेरै हुन्छन्
जातीयताको कुरा नगरौ साथी
घटिया मानसिकताले जन्म लिन्छन्

बिग्रन र बिगार्न सजिलो हुन्छ
त्यही बनाउनु परे हाम्रो जूनी बित्छ
पुर्खाले आर्जेको सम्पति हाम्रो
हामी फुटे गवाँर आई लुट्छ

चिच्चाएका सब्दले संसार झुकाउथियो भने,
सायद बिस्व उसैले चलाउथियो होला ।
कराएका स्वारले जहां लाइ नचाउथियो भने,
सायद जगत उसैले भुलाउथियो होला ।

सुकाएका घाटिले देश हल्लाउथियो भने,
सायद वतन उसैले सम्हाल्थियो होला।
झुक्कायेका वाचाले स्वदेश मौलाउथियो भने,
सायद देशलाइ उसैले कुम्लाउथियो होला ।