टिपिएन गुराँस
यसपालि वनमा त गुराँस फुल्यो
तर खै किन हो
मनमा गुराँस फुल्न सकेन
अचानकको हुरीले
बस्ती सखाप पारे जस्तै
मनमा हुरी चलेर
ढालेका छन् गुराँसका बोटहरू ।
यसपालि वनमा त गुराँस फुल्यो
तर खै किन हो
मनमा गुराँस फुल्न सकेन
अचानकको हुरीले
बस्ती सखाप पारे जस्तै
मनमा हुरी चलेर
ढालेका छन् गुराँसका बोटहरू ।
कसले कोसँग के पो लिन्छ,
कसलाई कसले के पो दिन्छ,
त्यसैले थोरै भएपनि हाँसौं,
त्यसैले थोरै भएपनि हँसाऔं,
सम्बन्धमा यही त हुन्छ,
हाँसौं र हँसाउने प्रयास गरौं ।१।
बाध्यताका साइरनहरू
कर्कश ध्वनि निकाल्दै
सडकमा हुइँकिदा
अल्प मनुष्यहरुद्वारा सृजित
धुलो धुवाँले आहत भएको,
बार्दलीबाट ठेलमठेल गरेर
कालो मुलायम केशलाई सुनौलो देखाइदिने
ती एक अम्खोरा प्रकाशका किरणहरुलाई हेर्छु
अनि
निला गगनमा चन्द्रमा टिप्न उडेका एक हुल चराका बथान देख्छु
सुखले खानु पुगोस्,
खुशीले दिनु पुगोस्
चिताएको ठाउँमा जानु पुगोस्,
अस्पताल धाउनू नपरोस्,
तिमी धरतीकी सुन्दर फूल हौ
तिमी आकाशकी सुन्दर जून हौ
तिमी सङ्गीतकी धुन हौ
तिमी बहुमूल्य सुन हौ
आकाशीय मेघार्जनको अट्टहासले
त्रसित कोमल बादल
लडिबुडी गर्दै रुन थाल्छे
उत्ताउला ज्वाला र बज्रनादका
कठोर कर्कसताले आतिएर
क्षितिजमा भौतारिन थाल्छे ।
जनतामा आश मरेको बेला
नेतृत्वले घात गरेको बेला
स्वाधीनता बसाइँ सरेको बेला
राष्ट्रियता बन्धकमा परेको बेला
दुखेको छ प्रत्येक नेपाली मन ।
साथी छिमेकी र समाजको दुहाई दिनेहरु भयो अब धेरै भयो दुहाई र दुहाई दिनेहरु ताकी जानाजानी झुठो प्रवृती वर्षाएर भयो अब धेरै दुहाई नदेउ ।Read More »साथीको मेलो
विश्वभर सोझासाधा र निमुखाहरुको
घरमा अपराधी आएर
अनि उनीहरुलाई सताएपछि ।
यो गोरखा राज्यमा
अढाइ सय वर्षपछि
बिसे नगर्ची बहुलाएछन्
उनले महाराजको सेवा गर्न भुलेछन्
दरौदी उल्टो बगेको देखेछन् ।
कवि भएपछि
कविले प्रेम गर्नु हुँदैन,
कविले खुशी मनाउनु हुँदैन,
कसैसँग आत्मीयता बढाउनु हुँदैन
कसैसँग वाचा वन्धन गर्नु हुँदैन ।
ओ कवि
खै तिम्रो कविताको शक्ति ?
कहाँ हरायौ
तिमीले आफूलाई ?
र किन बिरायौ अरुलाई ?
यो ब्यग्र अनुरागीसँग
तरक्क र्तिकने
हे भगौटी मनमोहिनी !
तिमी दूर भागिराख
म तिमीलाई पच्छ्याइरहन्छु ।
रिटायर्ड भएपछि मान्छे
युवा भए पनि
आफूलाई बुढो सम्झन्छन्,
नौलो भए पनि
आफूलाई पुरानो बनाउँछन्
जब समृद्धिको कुरा नारामा सीमित हुन्छ
जब न्याय र अधिकारका कुरा
संविधानका धारामा सीमित हुन्छ
तब बन्न सक्दैनन् रहरका सपनाहरू
विपना कहिल्यै ।।
सायद आज औंशीको रात थियो
आकाश निष्पट्ट अँधेरी ।
सुनसान रात टिलपिलाइरहेका ताराहरू,
चन्द्रमाको अनुपस्थितिमा
सबै फिक्का फिक्का।
हाम्रो गाउँ सहरदेखि
दिन प्रतिदिन
चेलीबेटीहरू हराउन थालेका छन्,
नराम्रीहरूलाई नलगेर
राम्री राम्रीलाई
छानी छानी लगेका छन्,Read More »चेलीबेटी हराउँदा
तिम्रो समथर भूगोल जस्तै,
फराकिलो मनको फूलबारीमा,
रंगिन सपनाका फूलहरुले सजिएर,
मेची किनारमा बहकिने शीतल पवन झैं,
शान्त र सुम्य भावनारुका लहरहरु,
मतिरै आइरहेछन, अँझै नजिक नजिक !Read More »मतिरै आइरहेछन