अन्य बिधा (कथा)

पाखाभरि कपासको बिरुवा लगाइएको थियो । कपासको ती बिरुवा फुलेर फक्रदै गरेको अवस्थामा थिए । तिनीमध्ये एउटा सानो भर्खरै फक्रदै गरेको कपास असाध्यै सुन्दर थियो ।

रचना: राजेश अधिकारी
बिधा : कथा
शीर्षक : किचकन्या

किचकन्या

छ्या! कस्तो प्यारीको वैँशभन्दा पनि उखर्माउँलो गर्मी आज! साँच्ची…मोरीले बिहानै फोटो राखेकी थिई। कारखाना जान ढिला हुनाले प्रोफाईल हेर्न पनि पाईएन! मेरो साहुँ एकदमै किचकिचे छ…।

सधैँ मोटिका फोटोसँगै आँखा जुधाँएर बस्ने भएर हुनुपर्छ, मोटिको टाईमलाईनको नक्शा निकै प्रष्ट छ मलाई। उसको ‘विईसिङ्ग फर चेन्ज’ वाला पोष्ट पछाडि हामी एस्तै गर्मी छेल्न भद्रकाली जाँदाको फोटो थियो, आजैँ हटाईछे…सिधैँ उसको नत्थीवाला फोटो देखियो। नत्थि लगाएका यूवतीले मलाई पगालीहाल्छन्। मोरीले त नत्थि नलागाँउदै पगालेकी हो!

चराहरु गुँडतिर फर्किरहेछन्
साँझ परिरहेछ
सूर्य पनि पश्चिममा पुगेर
पृथ्वीमा सुन पानी छरिरहेछ
अहिले भर्खरकाे कुरा हाे
सिङ्गो पृथ्वी नै
सुनको पिण्ड भान परिरहेछ ।
मलाई पनि यस्ताे बेलामा के हुन्छ के हुन्छ
विरहले आकुल व्याकुल गरिरहेछ ।

Dear खुशी,

सुन्नुहोस् न झ्याल थोरै खोलौँ न है ?
कानमा ठोक्किन आईपुगेको न्यानो तथा अपरिचित आवाजले निन्द्रा विथोलिदियो ।
हुन्छ, थोरै खोल्नुहोस् न मैले स्विकृतीको श्वरमा नम्र आवाज फर्काएँ ।
उनले सहजताका साथ झ्याल खोलिन् अनी थोरै सहजताका साथ अगाडी सरिन । मैल पूर्ववत मुद्रामा बसको सिटमा पिठ्यिुँ सोझ्याएँ ।

१. आकर्षण
फलामको हातले
स्पर्श नगर फूललाई
जीवनकै पीडागित बन्ला
एकपटक टाँसिएपछि
फुत्कन सक्दैन तिम्रो हात
चुम्बकरुपी फूलबाट ।

रानी!!
वरिपरी सुकी झरेका पातहरु छन्,बिचमा म छु| मलाई लाग्छ यी पात र म मा कुनै भिन्नता छैन |

चिसो हावाको सिरेटो सँगै मान्छेहरुको आउने क्रम्म बाग्लिदै थियोत्यस माथी रात पनि क्रमिकरुपले ढल्किदै थियो । होटेलमा पच्छिम्ली किसिमका गीत ताल न बितालको जति जति मान्छेको ओइरो बढ्न थाल्छ छिपिदै गरेको रातल

चुरोट र मेरो सम्बन्ध कहिले देखि सुरु भयो ठ्याक्कै बताउन त सक्दिन तर यो सम्बन्ध एउटा समयाबधिसम्म असाध्यै गाढा रह्यो। स्कुलको अन्तिम बर्षहरुतिर हो, शायद नौ-दसमा हुँदा, पहिलोपल्ट साथीहरुको लहैलहमा चुरोटक

कस्तो अचम्म र आनौठो छ है ।मानिस् को जिवन भौतिक परिबेसको धरातलामा सुख अनि रमाइलोको खोजिमा दु;ख ,पिडा समस्याहरु लाई अन्तर हृदयको गहिरो सगर मा छीपाई कहाँ-कहाँ भौतरिदै अनेकौ कठिनाई आरोह अबरोह को संघर्समय गोरेटोमा पिल्सिदै समयको चक्र सँग कहिले यता कहिले उता बर्षात को भेल झै यता ठोकिदै उता ठोकिदै अन्त मा बगर मा फालिएको ढुङ्गा झै बेबारीसे अवस्थामा पुग्ने यो जिन्दगीमा के आस ?

‘क्रिस्मस ट्री ल्याउन त ढिला भयो भयो अब सजाउने काममा त सघाउ, क्रिसमस आउन केही दिन मात्रै त बाँकी छ अब, अरु सबै छिमेकिहरुले क्रिसमस ट्री सजाएको एक हफ्ता हुन लागिसक्यो ”

मलाई क्रिसमस ट्री सजाउन प्रयोग हुने बत्ती, घन्टिहरु, कपास अनी झिलिमिली कागजका टुक्राहरु भएको बाकस दिंदै मेलानी अरु साथीहरुलाई बोलाउन गइन।