छाती दुख्छ र वेदना अति भयाे सम्झेर याे फागुन
मान्छे मार्न लिएर बन्दुक तिनी यात्रा गरेकाे दिन
कस्ताे क्रान्ति थियो विनाश जनकाे माटाे बन्याे रक्तिम
काँप्याे मानवता र हल्लिन पुग्याे याे सृष्टि नै हर्दम।।

ह्युष्टनसम्म कारैमा , त्यहाँबाट त यानमा।
पुगी आकाश भित्रै ज,श्वेत बादलु साथमा।

ह्युष्टनबाट लस्भेगस् , पुगियो उत्रियो पनि ।
त्यो अक्तुबर सन् सत्र, एक तारिखमा अनि ।

एउटै छाप त हुन्नन्है , रेखा सातै मिले पनि ।
निर्दोष हुन्छ मान्छे त , लागे पन्च खतै पनि।

आठ नै मिल्छ रेखा त , हो भने सत्य छापमा ।
कतै मिल्दैन विश्वमा, त्यो भन्दा कम बिन्दुमा ।

दिन्छ राय कुनैले त , चार-पाँच बुँदा छनि ।
जात मिल्छ एकै हो नि, सत्य लोप त्यहीँ छनि ।

छन्द:-अनुष्टुप्
एउटा जङ्गे चाहियाे
ढुङ्गा पग्लिन्छ हाेला खै तर मान्छे नपग्लिने।
अर्काकाे भरमा बाँच्छ उहीँ झन् अझ गर्जिने।।१।।
बाँडेर सपना फुस्रा बनायाे मख्ख झन्झन।
याैटा जङ्गे बनाेस् छिट्टै हाम्रो देश बनाउन।।२।।

सम्पदामा धनी देश ओठे बिकास मात्र छन्।
ओठे कै राज सत्ता याे गीत गाउन व्यस्त छन्।।३।।
जे जे हाेला रमूँ आज भाेलिकाे किन चिन्तन
याैटा जङ्गे बनाेस् छिट्टै हाम्रो देश बनाउन।।४।।

काला गाेमनका दाउ अनेक छन् यहाँ बुझाैँ।
खाेक्रो पारेर चुस्दैछन् शरीर जनका चिनाैँ।।५।।
राष्ट्रकाे ममता शून्य रित्ताे छ तिनकाे मन।
याैटा जङ्गे बनाेस् छिट्टै हाम्रो देश बनाउन।।६।।

म चाहन्न आस्था यहाँ डग्मगाओस्
कसैको दुराशा यहाँ सग्बगाओस्
म चाहन्छु सद्भावना जग्मगाओस्
र चाहन्छु यो देश नै मग्मगाओस् ।।

नेपालमा भयो जन्म, पच्चीस वर्ष पूर्व नै ।
भएको जन्म दर्ता यो, इलियोनीसमा छ नै ।

भयो न्वारन यहीँ नै, क्यापिटल् क्लब भन्दछन् ।
काठमाडौँ बसेरै नै, विश्व दर्शन गर्दछन् ।

हाँगा माथि बसेर फेद रूखकाे काट्नेहरू हाे सुन
कालाे हाे अथवा सफेद कुन हाे चिन्नै नचिन्ने सुन।
हाम्राे न्याय सुटुक्क बेखबर भाे खाेजे सबै ती कुना
लुट्छाै मात्र कि देश याे दिनदिनै या छन् कुनै याेजना?।।१।।

विशाल छाती हिम शैल हाँस्ने
मुनाल डाँफे वनभित्र नाँच्ने।
यहीँ छ रारा परिकल्पनाकाे
छ राष्ट्र मेराे मनमा बसेकाे।।१।।

गरा गरामा जब देख्छु माेती
हटेर चिन्ता अनि बल्छ ज्याेति।
सुगन्ध हाम्राे पर हाेस् पुगेकाे
छ राष्ट्र मेराे मनमा बसेकाे।।२।।

लाखौं लुटेरा अब लुट्न आए
ब्वाँसा हजारौं अझ सग्बगाए
बिच्छ्याउँदैछन् कि बुनेर जाल
यो देशको भो विकराल हाल ।।

सत्ता र भत्तातिर मात्र ध्यान
राख्नेहरूकै छ यहाँ बिहान
लुट्छन् सबै भ्रष्ट गनेर छाल
यो देशको भो विकराल हाल ।।

शुख शान्ति र सम्मृद्धि, ईस्बी उन्नाइसै भरि ।
वृद्धि होउस हजुर्को, धनादि भकारी भरी ।

लगानी-संचयै कोष, राष्ट्र सेवकको धन ।
पसिना असिना जस्तै, न विलाओस है भन।

छन्द:-भुजङ्गप्रयात
शीर्षक:- उज्यालो
नयाँ जाेशका साथ काेही त आओस्।
तराई हुँदै देशका शैल छामाेस्।।
सबै भीर पाखाहरू हाँस्न पाऊन्।
सधै हर्षले राष्ट्रकाे गीत गाऊन्।।१।।
--------------------
कुनै भित्र कुण्ठा भएमा हटाऔ।
म हाेइन् सबै हाै दिलैमा फुलाऔ।।
कतै कष्ट देखे फुलाेस् प्यार वृक्षा ।
बनाेस् एकताकाे सबैमा सदिच्छा।।२।।
----------------------
सधै गर्नु अल्छी कहीँ हुन्न हुन्न।
गरे आँँट बाधा सबै हुन्छ छिन्न।।
जुटाैं देशव्यापी बनाेस् देश हाम्राे।
बने देश हाम्राे सबै हुन्छ राम्राे।।३।
-------------------
मधेसी,पहाडी सबै एक हामी।
नकाेराैं कुनै चित्र,रेखा नजाती।।

बिदेश
छन्द : भुजङ्गप्रयात
स्वदेशी पनाकाे यहाँ छैन माटाे।
न पाइन्छ बास्ना स्वदेशी धराकाे।।
न फुल्छन् वनैमा सुनाैला गुराँस ।
कहाँ हुन्छ नेपाल जस्ताे बिदेश।।१।।

न डाडा न पाखा सबै देख्छु सादा।
न अाफ्नाे पना छन् सुसाएँ इरादा।।
न पानी न वर्षा सबैछन् निराश।
कहाँ हुन्छ नेपाल जस्ताे बिदेश।।२।।

न डाँफे रमेकाे न क्वैली रमेकाे।
जता हेर्छु देखे निराशा बढेकाे।
न पाइन्छ झर्ना न देखे हिमाल।
कहाँ हुन्छ नेपाल जस्ताे बिदेश।।३।।

छ ताताे असाध्यै सबै छन् गलेका।
न देखे कुनै खाद्य अन्नै फलेका।।
बढेका बढैछन् कयौंमा हताशा।
कहाँ हुन्छ नेपाल जस्ताे बिदेश।।४।।

हिमाली धरा झै यहाँ के छ हेर्ने।

चाहिन्न केही अरू
छन्द:-शार्दूलविक्रीडित
भ्रस्टाचार नहोस् कतै मुलुकमा सेता बनुन् ती धन।
आफ्नै पाैरखले उठाेस् मुलुक याे यस्मै सदा हाेस् मन।।
हाम्राे गाैरव हाेस्,बनाेस् मुलुक याे संकल्प बाेकाै बरू।
हाम्राे देश बनाेस्,फुलाेस् सहजले चाहिन्न केही अरू।।
..................................................................
भाेकाे पेट नहाेस् मनुष्यहरू काे खाली नराखाै गरा।
आफै सक्षम बन्नु पर्छ अब लाै के ताक्नु काेही सदा।।
माटाे मै छ अनन्य शक्ति खजना लागाै न यस्मै बरू।
हाम्राे देश बनाेस्,फुलाेस् सहजले चाहिन्न केही अरू।।
.................................................................

माटो जीवन हो यहीँ महल छन् लाखौं यहीँ बस्दछन्।
माटो स्वर्ग समान दिव्य छ जहाँ मान्छे सधैं हाँस्दछन्।
माटोमै छ अनन्य शक्ति खजना सारा भए निर्भर।
माटोमै छ अमूल्य रत्न गहना फुल्छन् यहीँ जीवन।

छन्द:-मालिनी
शीर्षक:-जिन्दगानी

अनवरत नदी झै बग्छ याे जिन्दगानी।
दुखसुख अनि यात्रा हाे सधै जिन्दगानी।।
छ लतपत मसीले केरकार् जिन्दगानी।
कुन दिन पलमा निभ्नेछ याे जिन्दगानी।।१।।

कलकल जलकाे खाेला भयाे जिन्दगानी।
तप तप चुहिने थाेपा भयाे जिन्दगानी।।
चर चर गरि चर्केकाेछ याे जिन्दगानी।
कुन दिन पलमा निभ्नेछ याे जिन्दगानी।।२।।

रनवन भरि फूल्ने फूल हाे जिन्दगानी।
गहभरि भरिएका अाँसु हाे जिन्दगानी।।
धिप धिप गरि बल्ने दीप हाे जिन्दगानी।
कुन दिन पलमा निभ्नेछ याे जिन्दगानी।।३।।

रसमय कविताकाे छन्द हाे जिन्दगानी।
सुरमय लयकाे सङ्गीत हाे जिन्दगानी।।
प्रियजन सबकाे सत्प्रेम हो जिन्दगानी।