फक्रेको ढकमक्क मध्ये दिन यो तातो उगेल्दैछ कि !
भन्ने भाव बुझाउँदै छ ऊ स्वयं त्यो खेल खेल्दैछ कि !
आफैंभित्र अनन्त कष्टहरुमा आफैं पिरोल्दैछ कि !
मानौं मानव भाग्य वा नियतिको सन्त्रास झेल्दै छ कि !!

तातो होस् कि चिसो छ पूज्य जसमा मैले झुकाएँ शिर
मेरो धर्म थलो छ पूज्य जसमा मैले सिकें अक्षर
मैले गाउन सक्नुपर्दछ स्वयं यो देशकै शान हो
श्रद्धाभाव अनन्त राख्छु मुटुमा मेरो छ सम्मान यो ।।

भूमण्डल पछाडीको यात्रा-१
सत्ताइस अगस्तमाबार रविको परेको ।
भूमण्डल पछाडी नै जाने साइत जुरेको ।

दुई बजे दिवामा नै परिवार जनैसित ।
पुगियो गौचरै स्थित वायुयान थलै तिर ।

सवैसँग विदाबादी नमस्कार गरीवरी ।
पन्चमी पाउ सारेरै पसियो द्वार भित्र नै ।

झिटीझाम्टा सबै जीऊ छामछुम गरे सब ।
जहाज भित्र पस्न नै अधिकार दिए तब ।

कतारीवायु यानैमा बसियो भित्र नै पसी ।
पॉंच बज्यो घडीमा त , उठ्यो आकाशमॉ पसी ।

ठूलै नै श्वर गर्दै त्यो लुक्यो बादलमा पसी ।
झुल्किए अप्सराजस्ता मुस्कुराई सुरा लिई ।

सुरापान गरी घेरै लठ्ठिए युवकैहरू ।
चुर्लुम्मै रसमा डुबे स्वप्न देख्दै युवाहरू ।

भूमण्डल पछाडीको यात्रा - २

कतार पुगियो राती, रातैमा लिइयो भिषा ।
बजार पुगियो राती ,सुतियो खाइयो त्यता ।

अट्ठाइश बिहानीमा, चिया र केक खाईयो ।
हिंडियो होटलैबाट, त्यहाँ विकाश देखियो ।

एयर पोर्टमा ज्ञात, प्लेनक्यान्सिल भएछ ।
नेपाली भल अम्रिका, ह्यूष्टन पनि पुगेछ ।

बाढीले घर गाडी र ,अन्न जल बगाएर ।
हजारौं मानिस बने, विहिन ती घरवार ।

मृत्यु पनि भयो भन्छन्, जना चौध भनि जान ।
नेपालको तराईमा, कति बिते छैन ज्ञान ।

ह्यूष्टनको रनवे नै, मानसरोवरै बनी ।
पानी जहाज चल्ने रे, बन्द वायु यान पनि ।

ह्यूष्टन नखुलेसम्म, देउ होटेल भनियो

भूमण्डल पछाडिको यात्रा -३

सन अन्टेनियो भन्ने, दक्षिणी भाग रहेछ ।
नौ बजे पनि तातै ज, प्रचण्ड ताप रहेछ ।

अन्थोनी नामका सन्त, जमानामा कुनै थिए ।
उनैको नाममा नाम, ठाउँको राखेका थिए ।

डाउन टाउनै भन्ने , ठूलै शहर त्यहीँ नी ।
पुलमाथि पनि पुल, तलै तला रहेंछ नी ।

त्यसैको माथि गाडीका, कमिला ताँतिझै चली
लहरै सललै दौडेका, दिउँसै बत्ति नै बली ।

घुम्ती ज्यादै कमै रैछ, रहे शंकेत देखिने ।
टाढैबाट गती मन्द , नगरी पनि नहुने ।

साठी माइल घण्टामा, कम्तिमा गुड्नु भनि ।
गति शंकेत बाटामा,धेरै ठाऊँ हुने पनि ।

बन झाडी सबै ठाऊँ , बनकै बीच गाऊँ छन् ।

अमेरिकी जीवनचर्या

बिहानै नर नारी र, केटा केटीहरू पनि ।
आ-आफ्नो काममा जान, सावधान हुने अनि ।

केटाकेटी सवैलाई ,खानपान दिई कन ।
विद्यालय पठाऊँन, छ आतुर सवैकन ।

बालक बालिकालाई, सातै बजे छ पुग्नु त।
पढाउन विद्यालयै, नपठाई भएन त ।

पुर्याउन कसैलाई,कसैको बस आउँछ ।
कसैको छैनआऊँने, पति वा पत्नि जानु छ ।

बच्चा सानै भए अझ, हुने अधिक त्रास नि ।
बच्चा हेर्न बसेमा त , कामै छुट्ने डरै छ नि ।

नेपालैबाट बोलाई, धराले ल्याउँनै पनि ।
प्रवेशाज्ञा दिईँ दैन, समश्यामा परे कति ।

आ-आफ्ना काममा जान, आतुर छन् सदै भरी।
नगरी काम हुँदैन , कसैलाई कसैगरी ।

लस्भेगस (अमेरिका ) - यात्रा
स्यान अन्टेनियोबाट अष्टीन आयौँ कारमा।
अष्टीनबाट उडीयो चढेर वायुयानमा ।

फ्रन्टिएर त उंठ्यो त्यो बोकी श्वान र मानिस।
बादल भित्र नै पसी, पुर्यायो लस भेगस।

बसेर बसमा कारै पार्किंड. पुगियो तब ।
चढेर कार भाडाको प्याराडाइज होटल ।

गरियो विश्राम केही खाना खाएर डुलियो।
भेगस कारमा कुना कुना पुगेर नै घुमियो।

नतातो नचिसो कार सुस्त सुस्त गुडी कन।
व्याख्या गर्दै सवै आफ्नै ज नाति चालक।

न्यूयोर्क फ्रान्स मीश्रका प्रतीक स्तम्भ नै पनि ।
नभमा नै उडेका ती फोहरा जलका पनि ।

नर नारी खचाखचै झिली मिली छ जता ततै ।
छैन शव्द कुनै भन्न बुझौँ आफै मन मनै!

वैज्ञानिक अनुसन्धान केन्द्र : नासा

विश्वको सर्व श्रेश्ठ नै अनुसन्धान केन्द्रछ ।
नाम नासा रहेको काम चमत्कार गर्दछ ।

गइयो हेरियो काम तमाम अन्तरीक्षमा ।
कुँदाँई कार लगेर उफ्रेका चन्द्र लोकमा ।

ठूला ढुँगा कतै साना कालीमाटी पनि कतै ।
कतै सेतै हिऊँ जस्तै टल्किने घाममा कतै ।

अग्लो होँचो कतै सम्म कतै मैदान देखियो ।
कार स्वचालित लगी कुदाएका नि देखियो ।

वृत्ताकार रकेटैमा नुहाएको सुतीसुती ।
होइन जलले त्यहाँ हवाले ज फुकीफुकी ।

उत्तानपादमा पल्टी गोलीगाठो नितम्वमा ।
टाँसेर कर दुवैले समातेको छ त्यसमा ।

छातिमा नै दुवै घुँडा कुर्कुच्चा त नितम्बमा ।

छ शुभकामना शीर्ष, स्थानमाउच्च नै शिर ।
शुख दुख: दिन रात , चक्र तान्दै छ ईश्वर ।

दिन रात सदा दीन, दु:खी देख्ने त्यो जनमा ।
पूर्णश्रद्धा छ है त्यस्ता, सवैलाई नि मनमा ।

हिन्दुत्व संरक्षण
( अमेरिकामा )

हिन्दु मन्दीर राम्रो छ, मूर्ती उतै बनेका नि ।
तुलसी पिपलै रोपी, आउने वासना पनि ।

पूजा पाठ सदै हुने ,कैले होम हुने पनि ।
परिसर बगैँचा नै, विबिध पुष्प छन् पनि ।

निवारणार्थ प्रदोश, पूजा पनि सदै गरी ।
सकेसम्म भेला हुने,नर नारी सदै भरी ।

बालक बालिकालाई, गीता समेत कण्ठ नै ।
शिक्षा नैतिकको दिई, ज्ञान दिने सनातनै ।

मात्री भाषा सकेसम्म ,सिकाउने यहाँ पनि ।
नजाने पनि लेख्न त, बुझ्न सक्ने सवै तिनी।

चिन्मयानन्द श्वामीको, प्रयासमा बनेको नि ।
फैलिएको विश्व भर , संस्था रहेछ यो पनि ।

विद्यावारिधि पाराँगत् ,विश्व ज्ञानीहरू पनि ।

यान्त्रिक जीवन
घरबारी थिए माथि, शिखर उच्च शैलमा,
मकै कोदो र केराउ, लटरम्मै नि बारिमा ।

झुल्थे ती बारि डीलैमा, केराघरी झुकी तलै,
बोडी सिमी लटैरम्म, चिचिण्डा लहरा त्यतै ।
बिहानै नर नारी र, केटा केटीहरू पनि ।
आ-आंफ्नो काममा जान, सावधान हुने अनि ।

केटाकेटी सवैलाई ,खानपान दिई कन ।
विद्यालय पठाऊँन, छ आतुर सवैकन ।

बालक बालिकालाई, सातै बजे छ पुग्नु त।
पढाउन विद्यालयै, नपठाई भएन त ।

पुर्याउन कसैलाई,कसैको बस आउँछ ।
कसैको छैनआऊँने, पत्नी वा पति जानु छ ।

अमेरिकी उपचार पद्धति

अमेरिकी बिरामी नै ,पर्ने जँचाउनै थियो ।
गइयो अस्पतालैमा ,अकल्पनीय देखियो ।

बिहान सात नै बज्यो, सात सितम्बरै दिन ।
गइयो अस्पतालैमा, ठाऊँ कलेज स्टेशन ।

वरैबाट खुले ढोका, आए मानिस नै पनि ।
बन्द आफै भयो फेरि, बिना रिमोट नै पनि ।

सोधिन् अघिसरी त्यहीँ, गौरवदन सेविका ।
के कसरी भयो यस्तो , विभिन्न प्रश्न नै तिनी।

भरी फाराम सम्पूर्ण , सही पनि गराइयो ।
तीन पुस्ते सवै रोग, फार्ममा पनि लेखियो ।

लगियो एक कोठैमा, सोधियो प्रश्न अन्य नि ।

आमा मेरी आमा त्यागि र मायाकी खानि
पबित्र निर्मल पानि जस्तै प्यारी रानी !
हजार गल्तीमा पनि सन्तानलाई माफ गर्ने बानि
भोकै बसी रमाई खुवाउने दिल कि खानि !!

धर्ति जस्तो रिदय जति दु;ख नि सहने
माया र आसिर्बाद दिएर कहिले नथाक्ने !
सन्तानले कुरा बुझन कालै पर्छ पर्खिन
अर्को जन्म लिनु पर्ला आमाको मूल्य चुकाउन !!

भोक प्यास निन्द्रा कहिले पनि नलाग्ने
सन्तान संग रमाउन कहिले नथाक्ने !
दश धारा दुधको भार तिर्ने मैले कसरि
अर्को जन्म पाए देखि पक्कै तिर्थे बेसरी !!

कतार पुगियो राती, रातैमा लिइयो भिषा ।
बजार पुगियो राती ,सुतियो खाइयो त्यता ।

अट्ठाइश बिहानीमा, चिया र केक खाईयो ।
हिंडियो होटलैबाट, त्यहाँ विकाश देखियो ।

भूमण्डल पछाडिको यात्रा -३

सन अन्टेनियो भन्ने, दक्षिणी भाग रहेछ ।
नौ बजे पनि तातै ज, प्रचण्ड ताप रहेछ ।

अन्थोनी नामका सन्त, जमानामा कुनै थिए ।
उनैको नाममा नाम, ठाउँको राखेका थिए ।

डाउन टाउनै भन्ने , ठूलै शहर त्यहीँ नी ।
पुलमाथि पनि पुल, तलै तला रहेंछ नी ।

त्यसैको माथि गाडीका, कमिला ताँति झै चली
लहरै सललै दौडेका, दिउँसै बत्ति नी बली ।

घुम्ती ज्यादै कमै रैछ, रहे शंकेत देखिने ।
टाढैबाट गती मन्द , नगरी नहुने पनि ।

साठी माइल घण्टामा, कम्तिमा गुड्नु भनि ।
गति शंकेत बाटामा,धेरै ठाऊँ हुने पनि ।

बन झाडी सबै ठाऊँ , बनकै बीच गाउँ छन् ।