ऊ स्वदेश आएको दोस्रो दिन
नियालेर हेर्दा देख्यो,
उसका बीभत्स सपनाहरू झै
कोठैभरि केही किताब
छरपस्ट छरिरहेका ।

कुकुर भुक्थ्यो, भुक्छ र फेरि भुकेको देखें
दुलो भित्र सर्प लुक्थ्यो आज लुकेको देखें

जहर देऊ प्रिया बाँच्ने कुनै रहर छैन
तिम्रो र मेरो पिरतीको कुनै लहर छैन

यो जिन्दगी मैले तिम्रो लागि साच्न पाएँ
तिम्रो लागि बाँच्न अनि तिम्रै निम्ति मर्न पाएँ

तिमी थियौ अन्यौलमा सम्बन्धको खोजी गर्दै
मेरो जिन्दगी तिमी भित्रै रमलिएको पाएँ

जङ्गलको छेउमै रहेको एक घरमा तीन वटा बाख्राका पाठाहरू थिए । तिनीहरू सँधै सँगै चर्न जान्थे । ती पाठाहरूमाथि धेरै दिनदेखि स्यालको नजर गडेको थियो ।

साँझको दियो अँझै केही बेर, बल्न दिनुपर्छ
तिमी आगो हौ मैनलाई पनि, जल्न लिनुपर्छ

हरेक घडीलाई, कहिलेकाहीँ सच्याउनुहोला
जिन्दगीलाई जिन्दगी जसरी, चल्न दिनुपर्छ

यो घटना हामी पृथ्वीनारायण क्याम्पसमा आई.ए. पढ्दै गर्दा ५१/५२ सालतिरको हो। हामी चार जना साथीहरू म, शिव, सरोज र अर्को एक जना थियौं, क्षमा चाहन्छु धेरै पुरानो संस्मरण हुनाले नाम याद भएन, छुट्टी मनाउन भनी कास्कीकै चमेरे गुफातर्फ प्रस्थान गर्यौं।

सुत्नेले त सपना मात्र देख्छ
उठ्नेले त संसार भोग्छ ।
कुम्भकर्णजस्तै
कस्तो अभागी त हामी
एकदिन उठ्छौ र वर्षौं सुत्छौं ।

धनले सुख मिल्दैन तापनि पछि दगुर्छ मान्छे
भुलेर सेवा हिं परमो धर्म आफै हसुर्छ मान्छे

विध्वंस हमरा पसिन नहि
सृजनके हम अभिलाषी छी
प्रकृतिके सदैब सातत्य देब
अटल अठोट मोनमे लेने छी

यतिबेला शहर स्तब्ध छ
म निःशब्द छु ।

खुशी भए भुक्छ मेरो कुकुर
दुखी भए भुक्छ मेरो कुकुर

सबेरै उठ्छ रुन्छ कराउँछ
मलाई देखे नुघ्छ मेरो कुकुर

ए गीता म्याडम ! तपाईँले ठानेजस्तो नेतानेतृ बन्न सजिलो छैन । अनेकन् सोपानहरू उक्लेपछि मात्र त्यस स्थानमा पुगिन्छ । त्यसका लागि कर्म गर्नसक्नुपर्छ । बिनाकर्म नेतानेतृले सुखानुभूति पाएका छैनन् ।

कोभीड –१९ तिमी
किन हामीमाथि लुटपुटिन खोज्छ्यौ
कहिले कता कहिले कता झुल्कने
न दिन भन्छ्यौ, न रात भन्छ्यौ
न आफन्त भन्छ्यौ न पराई ठान्छ्यौ ।

१.
रेकर्ड गर्छन्,
कोरोना कमिसन
फोनमा माग्दा !

हिजो गनसँग वनमा थियौँ
सबै सबैका मनमा थियौँ
परिस्थिति फेरियो दरबारमा पसियो
यसैले लुटेर ल्याएका धनमा छौँ ।।

द्यौसीको लयमा मयूर वनमा नाची रहेको थियो
जान्छौ लाहुर खै अझै किन यही स्याउ फलेकै थियो
आफ्नै बादल बर्सिएर दिउँसो धर्ती रुझेको थियो
कोसी त्यो बिचरा बिहान किन खै बेच्नै परेको थियो ।

नहि भटकु धामे–धाम राखु मानवता पर ध्यान
लागु दीन–दुखी के सेवा मे भेटत ओतही भगवान

संसार विजय गरेँ भनेर
अन्तरिक्ष कब्जा गर्ने होडमा थियौ क्यारे ।
आज अदृश्य शुत्रसँग पराजित भएर
आफू मात्र होइन
मानव अस्तित्व माथि नै सङ्कट उत्पन्न गर्यौ क्यारे ।