गजल

त्यो अर्कैको थियो मेरो भाग्यमै थिएन त म के गरूँ
मेहनत गरेकै हो समयले साथ दिएन त म के गरूँ ?

ठुलो दरबार छ मेरो दिलमा घर छ
केछ आउछौ मलाई तिम्रो अभर छ

मैले यस्तो भने भने तिमी के गर्छौ नानी
तिमीसँगै जिन्दगानी, बिताउने रहर छ

किन जिन्दगी रहरभन्दा नि कर हुन्छ
भूत सताउँछ भविष्यको सधैं डर हुन्छ

बिग्रदैमा सबै कुराको महत्त्व घट्दैन
नाम बिगारेर लेखेसी नै हस्ताक्षर हुन्छ

लाख आओस जीवनमा मात्रै तिमी खास हुनेछ
दुखसुख जस्तो होस यो मनमा तिम्रो बास हुनेछ

खाना खानकै लागि खुर्सानी, चबाउन दिनुस्
आज मेरो बिहे हो साथी कोट, लगाउन दिनुस्

म घरमै साग र सिस्नु खाएर कहाँ म अघाउँछु
नदी बिर्सिएर पानी प्युन मरुभूमिमा म आउछु

भगवानले यो संसार सृष्टि रचेका छन्
कोही त यस्या लाज सरम पचेका छन्

जुन सिरानीमा निदाउँछु, त्यही खोज्छ शीरले पनि!
जसको छातीमा रमाए, त्यही खोज्छ शरीरले पनि!

हजार जुनीसम्म उनकै यादमा बसेको छ
किन आज आएर आकाशबाट खसेको छ

यसरी माया मार्छौ, सोचेकै थिइन
दुर बसाइँ सार्छौ, सोचेकै थिइन

सरकार हामी उखु खुवाउने श्रमिक हो
र हामीहरुलाई रुवाउने हाम्रै मालिक हो

आलोचना गर्ने बानीले सम्बन्धमा, धमिलो बनाउँछ।
जसरी आफ्नैं चप्पलले पनि शिरमा, हिलो बनाउँछ।

हजारौ मान्छे भेटिन्छन जीवनमा सबै हराउँछन्
लाखौको यो भीडमा मात्र एकले मन पराउछन्

भमरा हुँ म नयाँ नयाँ फूलमा डुल्ने बानी छ
हजारौको भीडमा सबैभन्दा फरक रानी छ

आऊ हात समाऊ, गुनासो छैन
म यतै, तिमी उतै रमाऊ, गुनासो छैन

तिम्रो कमाउने शैली देखेर, लोभिने धेरै भए
अरे जसरी सक्छौ कमाऊ, गुनासो छैन

कुकुर भुक्थ्यो, भुक्छ र फेरि भुकेको देखें
दुलो भित्र सर्प लुक्थ्यो आज लुकेको देखें

साँझको दियो अँझै केही बेर, बल्न दिनुपर्छ
तिमी आगो हौ मैनलाई पनि, जल्न लिनुपर्छ

हरेक घडीलाई, कहिलेकाहीँ सच्याउनुहोला
जिन्दगीलाई जिन्दगी जसरी, चल्न दिनुपर्छ

धनले सुख मिल्दैन तापनि पछि दगुर्छ मान्छे
भुलेर सेवा हिं परमो धर्म आफै हसुर्छ मान्छे

खुशी भए भुक्छ मेरो कुकुर
दुखी भए भुक्छ मेरो कुकुर

सबेरै उठ्छ रुन्छ कराउँछ
मलाई देखे नुघ्छ मेरो कुकुर

लिएर दुरबाट तिम्रो सिउदोको सिन्दुर आउँछ
पर्खिएर बस अवश्य ऊ एकदिन जरुर आउँछ