सपनाको बहाव
मेराे सपनाकाे राजकुमारलाई
दिनु भनेर राखेकाे फूल
कसैले छाेई दियाे भने
कम्ता दुख्दैन याे मन ।।
अचेल तिमी हँिड्ने बाटाेमा
छमछम पाउजु बजाउँदै
हँिड्न पनि डर लाग्छ
हाे मलाई बिरालो देख्दा पनि डर लाग्छ
डरले मैले धेरै चाेटि सु गरि देकाे छु
अामाले किनी देकाे फरियामा
किनकि अचेल बिरालाे बाघ बनेकाे छ
स्याल जङ्गलकाे राजा बनेकाे छ ।।
हेर त !
यहाँ स्वतन्त्र न हिजाेेे थ्याे, न अाज छ,
न त भाेलि हुन्छ, न कुनै शताब्दीमा नै हुन्छ ।।
राजकुमार तिमी कहाँ छाै
मलाई हेरिरहेका त छाै
सगरमाथामा उभिएर ।।
म अाफ्नै शरीरकाे के बखान गरूँ
मनै त हाे वटुवाकाे पनि