दीपेन्द्र चन्द ठकुरी

एउटा गाउँ थियो जहाँ एक जोडी बुढा बुढी बस्दै आएका थिए। बुढी सोझी अनि इमानदारी थिइन्। तर बुढा भने अलि खराब अनि जँड्यहाँ पाराको थियो। उनीहरुको सन्तान भने थिएनन्। यसै कारणले हो कि बुढो अलि पिउने गर्थ्यो।

जब घाम लाग्छ म तिमीलाई खोजिराको हुन्छ
जब जुन पर्छ म तिमीलाई खोजिराको हुन्छु ।

यो माया प्रेम पनि यस्तै रहेछ – जब साथमा हुन्छौं तब कल झगडा । एउटा सानो कुरालाई पनि ठुलो बनाएर हामी एकअर्कालाई गलीगलैज गर्छौं । जब ढाटा हुन्छौं हामीहरू आफ्नो गल्तीलाई मान्छौ । संन्सारमा माया प्रेम भने यस्तै रहेछ । एउटा परीले मेरो मन मुटु चोरेर लगिन्, अहिले उनकै यादले मलाई तड्पाउदैछ ।

अन्तिम पटक उस्लाई म्यासेज पठाएँ,”आजबाट म कहिल्यै तिमीलाई सताउने छैन । सधैँ खुशी हुनु तिमी । तिमीले जित्यौ अनि मैले हारेँ ।”

आँखाबाट आँशुका धारा बग्दै थिए । मुटु पोलिरहेको थियो । पलङको छेउमा उस्ले चिनो दिएको ढाकाको गलबन्दी थियो । मैले त्यसलाई तानेर धेरैबेरसम्म नियालिरहेँ ।

उबेला
यस्तै झरीमा
छेउमा छाता समाउने तिमी हुन्थ्यौ
एक पाखो भिजेको बाहाना गर्दै
झन्झन् नजिकिने म हुन्थेँ
तिमी सर्माएझैँ गर्थ्यौ
म अँझै भिजे झैँ गर्थेँ
तिमी बदमास भन्थ्यौ
म त्यै त भनिदिन्थेँ

भन्न त भने हुँला टाढा जान नजिक नआउन पनि
कहाँ सकुँला आखिर तिमी बेगर मुस्कुराउन पनि

बोतलको बिर्कोमा जिन्दगी राखेर हर साँझ
पिउनै पर्छ प्रिया तिम्रा यादहरू भुलाउन पनि

आफ्नै रगत र कोखबाट
जन्म लिएको छोराले
छुट्टिन खोज्दै अंश मागेपछि
बाबुआमाले बाध्य भएर
स्वीकारे।

र त्यसपछि घर छुट्टियो,
भान्छा छुट्टियो,
घर र भान्छा सँगसँगै
मन पनि छुट्टियो।