narayan pokharel

समय फेर्छ काँचुली मन फेर्दैन
किन अबुझ बनिरहन्छ मलाई नै टेर्दैन

तिम्रो रुप शृङ्गार हेर्न यो मन बस्छ
छोडी जाने होइन तिम्मै रमिरहन्छRead More »समय!

समयले बाँधिरहेछ
म भाग्यका खुड्किला चढिरहेछु
दैदिन्न संसारमा महक छ
म कतै तुच्छ बनिरहेछु

नसा भोकीनसा धोकीनसामै छ कि जीवननसा मेरो हो किपिलायो कसैलेनसाकै छ चिन्तन         

मन अघोरी छप्यास अघोरी छबन्द छ यी आँखाहरूतर देख्छप्रीत अघोरी छ         

समदृष्टि समभावमा बाँच्न सिक्ने हो
मायाको कुनै सीमा बाध्यता हुदैन
हर लोकमा हुन्छ मधुर भाव
हो जस्को सम्झनाले मात्र
अलौकिक आनन्द दिन्छ

कोही आफ्नो छैन
कोही आफ्नो छैन
रुनु हाँस्नु आफैं त हो
कोही आफ्नो छैन

भनिदेऊ न तिम्रो पनि बढ्छ ढुकढुकी
मेरै जस्तो राग छ कि छैन प्रीति रती

तिमी हाँसे हिमाल झैं मन मेरो हाँस्छ
दुख पीडा मनका सारा तिमी देखे भाग्छ
नयाँ लहर नयाँ जोश नयाँ जाँगर फल्छ
निभ्दो बत्ती चम्किएर आभा नयाँ दिन्छ

मन मरेको मान्छे
अर्ध मुर्छित म मान्छे
जिउनु मर्नु को दोसाँध
म बाँचिरहेको मान्छे

चिसिएर हिउँ भएको म
बाफिएर शित भएको म
हर बिन्दुमा चिप्लिएर्
हर बिन्दुमा अडकिएर अचम्भित म

नदेखुँ तिमीलाई देखुँ झैं लाग्छ
नलेखुँ तिमीलाई लेखुँ झै लाग्छ

छैन सन्तोष मन भित्र आँधी चली रैछ
बैगुनिको मायामा बिष भरिया रैछ
आँखा देख्छ रुप मिठो लठ्ठी बोल्दो रैछ
भित्र देखछु खोक्रो खोक्रो रित्तो मुटु रैछ

देश छुट्यो माया छुटेन
जीवन छुट्यो छाया छुटेन

उदास मनका के कुरा गरुँ ती प्रेमका के कुरा गरुँ
जलन यो छाती भरीको बोकी म तिम्रो के कुरा गरुँ
जली रह्यो हृदय जो त्यो हृदयको के कुरा गरुँ
जलाई दील दुर भयौ त्यो दुरताको के कुरा गरुँ

यसै याद सताइ रहन्छ तिमी आयनौ
मुहार त्यो बल्छ धप धप तिमी छायनौ
मुटु भित्र रुप तिम्रो चल्छ धुक धुकि
मुस्कायर बडछ माया सधैं माधुरि

+++++++++++++++++++

तिमी खोजी बसें रहें कहिले आउने होला
मेरा मिठा भावनामा कहिले छाउने होला
अंगालो मा बाँधी कहिले साथ हुने होला
तृसना का ओठ हामी कहिले चुम्ने होला