सकु थापा

२०६२ सालको पौष २५ गतेको दिन थियो । कार्यालय काम विशेषले सुनसरीको इटहरीस्थित सैनिक क्याम्पमा पुगेको थिए । काठमाडौंकै जस्तै हातखुट्टानै कमाउनेखालको जाडो नभएपनि हुस्सु चाहिं लागिसकेको थियो । इटहरीसम्म पुगिसकेपछि धरान जस्तो धार्मिक तथा पर्यटकीय महत्वको नगरीसम्म नपुगी फर्कनु यात्रा अधुरै हुने जस्तो लाग्यो । त्यसैले व्यस्तताडको वावजुद पनि धरान पुग्ने निधो गरें । इटहरीबाट धरानस्थित फुस्रे क्याम्पसम्म जाने गाडी भेट्छु । बिहान नौ बजिसकेको हुन्छ ।

Read More »लक्ष्मीचोकदेखि भानुचोकसम्मको यात्रा

विश्व समुदायमा गरीबी, अशिक्षा, एचआइभी एड्स, द्वन्द्व र सामाजिक अन्यायका कारण पीडामा परेका एकल महिला र उनीहरुका बालबालिकालाई सहयोग गर्नका निमित्त चेतना जागरण गर्न संयुक्त राष्ट्र संघको सन् २०१० को निर्णय अनुसार हरेक वर्ष जुन २३ तारिख अर्थात असार ९ गते अन्तर्राष्ट्रिय एकल महिला दिवस मनाउने गरिएको छ ।

धन्य सूर्य, धन्य पृथ्वी, धन्य दिन, धन्य रात । यी सबैलाई किन धन्यवाद दिए ? साच्चै प्रश्न उठ्न सक्ने कुरो हो । यहाँ प्रश्न उठ्न सक्ने कुरो पनि छ । वास्तवमा सूर्य, पृथ्वी, दिन, रात सबैलाई धन्यवाद दिनै पर्छ । सृष्टिलाई निरन्तरता दिन यी सबैको भूमिका त्यति नै महत्वपूर्ण रहेको छ । चाहे त्यो बोट विरुवा होस् वा जीवजन्तु वा मानव नै । सूर्यको प्रकाशले उज्यालो दिन्छ र दिन हुन्छ । दिनमा मानवले आफूलाई आवश्यक पर्ने वस्तु जुटाउने, उत्पादन गर्ने भनौ आफ्ना आवश्यकताका पूर्तिका लागि उपभोग गर्दछ । त्यो कहाँ गर्दछ त ?

धेरै परिवर्तन भएछ, धेरै वर्षपछि फर्कदा गरेको अनुभव हो यो । हरेक दश–दश वर्षमा परिवर्तन आउँछ भन्ने कथन पनि छ । त्यसैले पनि यो कुरालाई स्वीकार्न बाध्य भए । तीसवर्षको पंचायत काल पछि आएको बहुदलीय प्रजातान्त्रिक व्यवस्था अनि राजतन्त्रात्मक बहुदलीय व्यवस्थामा आएको कमी कमजोरीलाई पनि पन्छाउँदै आएको संघीय गणतन्त्रलाई पनि परिवर्तनकै रुपमा लिनु पर्दछ ।

भोक मेटाउन एक गाँस
आङ छोप्ने एक सरो कपडा
प्यास मेटाउने एक घुड्को पानी
मागिरहेछन् माग्नेहरू ।

अपहेलित हुँदै
दर्व्यवहार, दर्वचन खेप्दै
ङिच्च दाह्रा देखाउँदै
मागिरहेछन् माग्नेहरू ।

कति कति मीठा थिए तिम्रा लाली ओठका कुरा
मैले कहिल्यै सोचिन हो बोली भित्र हुन्छ छुरा ।

तिम्रो स्पर्श तनै भुल्ने गन्ध त्यसै त्यसै मीठा
त्यसै त्यसै लठ्याउथ्यो बज्दा तिम्राहातका चुरा ।

तिम्रा मधुर मुस्कानहरू
ती लाली ओठका हाँसोहरू
फिस्स हाँस्दा चम्कने दाँतहरू
तातोतातो वाफ दिने स्वासहरू
मबाट टाढाटाढा भइरहेछन्

तिम्रा न्याना स्पर्शहरू
मीठो मधुर बोलीहरू
लहराउने काला केशहरू

मृत्युहरू !
भिन्न भित्र रूप धारण गरी
प्राणी सामु
कुनै न कुनै समय
थाहै नदिई
खुसुक्क पसिदिन्छ
दुःखद् घटना बनी
कुनै कालगतिरूप धारण गरी
कुनै अकालकै रूपमा
मृत्यू जुनरूपमा आएपनि

२०६२ सालको पौष २५ गतेको दिन थियो । कार्यालय काम विशेषले सुनसरीको इटहरी स्थित सैनिक क्याम्पमा पुगेको थिए । काठमाडौंकै जस्तै हातखुट्टानै कमाउनेखालको जाडो नभएपनि हुस्सु चाँहि लागिसकेको थियो । इटहरीसम्म पुगिसकेपछि धरान जस्तो धार्मिक तथा पर्यटकीय महत्वको नगरीसम्म नपुगी र्फकनु यात्रा अधुरै हुने जस्तो लाग्यो ।

१
प्रेम प्रस्ताव
सुन्दरीको मुहार
बगली रित्यो ।

२
पत्‍नी भनेको
इमान्दार नोकर्नी
साथ अरु मै ।

चैत्र महिनाको अन्तिम शनिवार, उखरमाउलो घाम त्यसमा पनि पहाड चढ्नु कठिन त अवश्य नै हो ।

प्यारी जीवनसंगिनी,
तिमीबाट छुटिएको पनि धेरै दिन भएछ । पत्र त यस भन्दा पहिला पनि पठाएको थिए । सायद दुरीको कारण तिमीसम्म पुग्न ढिला भयो होला । तर पनि तिम्रो संझना अनि मायालाई ताजा पार्न यो पत्र कोदैछु ।
काठमाडौंबाट उडेको १५ घण्टापछि मात्र सुदुरपश्चिमी अफ्रिकी सानो मुलुक पुगेको थिएँ । काठमाडौंको शीतल दिन अनि आफन्तहरूको नजिकताबाट जब टाढा हुँदै जान्थें त्यतिनै त्रि्रो अनि प्यारी छोरीको याद गाढा बन्दै जान्थ्यो । तर पनि म आफ्नो कर्तव्य माथिको जिम्मेवारीप्रति निष्ठावान हुँदै आफूलाई बिचलित हुनबाट बचाइरहेको थिएँ ।

१
चतुर नेता
बहादुर सैनिक
निरीह जन्ता
२
ईश्‍वरहरु
रक्त बलीले तृप्त
ढुङ्गा आकृति
३
दशैंको टीका
राजा या राष्ट्रपति
राताको रातै

विगत लामो समयदेखिको
हत्या र हिंसालाई रोक्दै
त्रास र आतंकलाई पन्छ्याउँदै
अभाव र अशान्तिलाई फाल्दै
बन्द र हड्ताललाई स्थगित गर्दै
आएको नयाँ विहानी