minabantawa
“मत कवि भएछु”
बाले पढ्न पठाउँदा सिनेमा हेर्थे मत कवि भएछु
पढ्ने बेलामा गुच्छे र गोठाले अहिले मत कवि भएछु
हा! म कवि रे! जे लेखे जस्तो लेखे पनि कवि
लेखक, कवि? दुई चार वटै लेख्दैमा मत कवि भएछु
मत आफै फुल्लिएर, फुर्किएर सिरमा पुगी
नत शब्द कोषको नत दर्शन ज्ञान मत कवि भएछु
कस्तो विडम्बना ! हेर्दैमा र सार्दैमा कवि रे!
अरुले लेखेको हेर्दैमा सार्दैमा तेसै मत कवि भएछु
भन्छन कवि जी आहा! कति राम्रो कविता!
त कसैले गालि गर्छन तथा नाम गरि मत कवि भएछु
जिन्दगीको मोडमा यात्रा गर्दै जाँदा दुःख पाइयो
लेख्न खोजे आफ्नै कथा आफैले नबुझ्ने मत कवि भएछु
दिवा सपना
ति दिवा सपनाहरु रातको हो भनि सम्झेछु |
कल्पनाहरुलाई सजाएर म चुर्लुमै डुबेछु |
ति दिवा सपनाहरु रातको हो भनि सम्झेछु |
सपनाका ति महलहर धेरै ठुलो बनाएछु |
भताभुङ्ग हुदा महलहरु संग-संगै भत्किएछु |
ति दिवा सपनाहरु रातको हो भनि सम्झेछु |
मृग नयनी आँखाबाट आँसुका थोपा बर्सिं दिंदा |
म त लक्ष्य बिहिन भै परिवर्तन भैसकेछु |
ति दिवा सपनाहरु रातको हो भनि सम्झेछु |
प्रिय पाठक ब्रिन्द
यो पहिले नै प्रकाशित गीत हो त्यसैले यसको जानकारी गराइएको छ।
स्वर अनि शब्द-मीना बान्तवा
सङ्गीतकार्-हस्त परीयार
म्युजिक एरेन्जर-श्याम सुनुवार
दोभान स्टुडियो
चलचित्र-“जन्म दिन”
मीना बान्तवा
आमा
आमा नसोचिदिनू है निषठुरी रैछ छोरी भनी
तिम्रो तस्बिर सिरानीमा राखेर सुतेकै हुन्छु
तिम्रो त्यो ममता यो छातिभरि सम्हालेर राखेकै छु
हरेक पल मातातीर्थ औंसीमा तिम्रो पूजा गरेकै छु
पुसमाघे जाडो गुन्द्री र सुकुल सुकाई आँगनमा
तोरीको तेल तालुमा ठोकी बसाई काखमा
आफ्नो साडीको बक्कुलो सिलाई कर्मी है चरी झै
न्यानो पारी सुताउथ्यौ लुटुक्क यसोदा मैया झै
बिर्सेको छैन हल्लाउदै कोक्रो फकाउदै सुताउथ्यौ
पिठ्युमा बोकी हातमा टुकी सात मुलुक पुर्याउँथ्यौ
ज्वरो मात्र आउँदा धामी र जैसी ओखती पिलाउथ्यौ
तताई तेल मालिस गरी मलम पट्टी लगाउथ्यौ
- « Previous
- 1
- 2