सहयात्री
सधैँ झै उनी आउछिन् र भर्याङको माथिल्लो खुड्किलोबाटै हातको गिलास देख्नासाथ हतार हतारमा छिटो छिटो तल ओर्लिदै त्यही भन्छिन् – आज पनि उस्तै ? हिजो भन्नुहुन्थ्यो भोलि छोड्छु, भोलि भन्नुहुन्छ भोलि छोड्छु, हैन तपाईँको यो भोलि कहिले आउँछ ? ……….’
र यति भन्दासम्म उनले मेरो हातको गिलास खोसिसकेकी हुन्छिन् र म टुलुटुलु उनको अनुहार हेरिरहन बाहेक केही गर्न सक्दिनँ । नसक्ने होइन, तर उनको त्यो मुहार देख्दा आफूलाई क्षीण पाउँछु । उनलाई हेरेर टोलाउन बाहेक म केही गर्न सक्दिनँ । एकटकले उनलाई हेरेर टोलाइरहन्छु, टोलाइरहन्छु………
मेरो हातको गिलास खोसिसकेपछि भन्छिन् – अब त भो, या यो रक्सी छोड्नुस् या मलाई ।’
