नारायण पोखरेल

समय फेर्छ काँचुली मन फेर्दैन
किन अबुझ बनिरहन्छ मलाई नै टेर्दैन

तिम्रो रुप शृङ्गार हेर्न यो मन बस्छ
छोडी जाने होइन तिम्मै रमिरहन्छRead More »समय!

समयले बाँधिरहेछ
म भाग्यका खुड्किला चढिरहेछु
दैदिन्न संसारमा महक छ
म कतै तुच्छ बनिरहेछु

नसा भोकीनसा धोकीनसामै छ कि जीवननसा मेरो हो किपिलायो कसैलेनसाकै छ चिन्तन         

मन अघोरी छप्यास अघोरी छबन्द छ यी आँखाहरूतर देख्छप्रीत अघोरी छ         

समदृष्टि समभावमा बाँच्न सिक्ने हो
मायाको कुनै सीमा बाध्यता हुदैन
हर लोकमा हुन्छ मधुर भाव
हो जस्को सम्झनाले मात्र
अलौकिक आनन्द दिन्छ

कोही आफ्नो छैन
कोही आफ्नो छैन
रुनु हाँस्नु आफैं त हो
कोही आफ्नो छैन

भनिदेऊ न तिम्रो पनि बढ्छ ढुकढुकी
मेरै जस्तो राग छ कि छैन प्रीति रती

तिमी हाँसे हिमाल झैं मन मेरो हाँस्छ
दुख पीडा मनका सारा तिमी देखे भाग्छ
नयाँ लहर नयाँ जोश नयाँ जाँगर फल्छ
निभ्दो बत्ती चम्किएर आभा नयाँ दिन्छ

घोचेर तिम्रा अङ्गहरु, मन भरिएन
पिएर तिम्रा नयनहरु, दिल उध्रिएन
किन मन एकलासमा तिमीमा हुन्छ
रित्तो छ अङ्गालो आज, मधुरता भेटिएन

मन मरेको मान्छे
अर्ध मुर्छित म मान्छे
जिउनु मर्नु को दोसाँध
म बाँचिरहेको मान्छे

चिसिएर हिउँ भएको म
बाफिएर शित भएको म
हर बिन्दुमा चिप्लिएर्
हर बिन्दुमा अडकिएर अचम्भित म

नदेखुँ तिमीलाई देखुँ झैं लाग्छ
नलेखुँ तिमीलाई लेखुँ झै लाग्छ

देश छुट्यो माया छुटेन
जीवन छुट्यो छाया छुटेन

उदास मनका के कुरा गरुँ ती प्रेमका के कुरा गरुँ
जलन यो छाती भरीको बोकी म तिम्रो के कुरा गरुँ
जली रह्यो हृदय जो त्यो हृदयको के कुरा गरुँ
जलाई दील दुर भयौ त्यो दुरताको के कुरा गरुँ

यसै याद सताइ रहन्छ तिमी आयनौ
मुहार त्यो बल्छ धप धप तिमी छायनौ
मुटु भित्र रुप तिम्रो चल्छ धुक धुकि
मुस्कायर बडछ माया सधैं माधुरि

+++++++++++++++++++

तिमी खोजी बसें रहें कहिले आउने होला
मेरा मिठा भावनामा कहिले छाउने होला
अंगालो मा बाँधी कहिले साथ हुने होला
तृसना का ओठ हामी कहिले चुम्ने होला

मन त मन हो प्रिय ठोकिन सक्छ
बसी पास तिम्रो बल्झन सक्छ
नयन्का ती तिम्रा भाखा सर्माउछन किन
अबत माया पनि त पलाउन सक्छ

हेर्दै बेहोस छु ओठ लप्लपाउछ
नयन्कै तीर मुटु घोची रहेकै हुन्छ
न जाउ टाढा। फुटाइ यो मुटु
किन हो तिमी मै अल्झी रहेको हुन्छ

तिमी समय हौ म बाहिर
टुकटुक हेरिरहेछु
मेरो शून्यता
तिमीलाई केरिरहेछ
कतै तिमी हराएछौ कि
म आफैं हराइरहेछु !

प्रेम कहीं छ र ?
स्वार्थको चौदिवारमा टाँगिएका
येशूको तस्वीरमा झुन्डिएको भान हुन्छ
नारीबस्त्रको अपहेलानामा
कृष्ण मुस्काएको गान हुन्छ

ए मन वोलाऊ तिमी लाई कसरी म भित्रै रमेकी छौं
तरंगमा हुन्छौ कतै मलाई नै छाडेकी छौ
खोजी न सक्नु भै सकेऊ के के रोजी हिडदछौ
सक्ती न वुझी आफनो ईच्छा लाखा धरदछौ

आगो सक्छु म उकल्न
सक्छु क्रान्ती म छर्न
म युवक हो रिड हो म देशको
म सक्छु सब बदल्न

खान्छु मुटु अब दुष्ट को
फेर्दीन्छु नजर फिरङी को
म गर्छु वार अब
देशको बन्छु म सार अब

हेर रक्त्त उम्ली रहेछ
ज्वाला पनी भडकी रहेछ
नास्छु अब देश शत्रु त
जुका चुस्ने रक्त्त त

उडछ मन गुडछ मन
कहाँ कहाँ पुग्छ
चञ्चल चपल मन
यता-उता कता-कता छरिन्छ
हेर्दाहेर्दै कता गई अडिन्छ
कहिले आँखापछि, कहिले बोलीमा
मर्छ कहिले योवनाको लोलीमा

हामी सङ छैन केहि आज धर्म कर्म
मार लूट सत्ताको बन्यो आज धर्म
बोल्ने गर्ने हात खुट्टा बाहीरै बिदेश पठाउ
मोज गर सन्तान संगै अरु चिता जलाउ