Skip to content

Basanta Subedi

विदाई

आज म तिम्रो लागि कथा लेख्छु । उसका मिठा नलागे नि सुन्नै पर्ने शव्द हुन यी ।

हाँसो लाग्छ सुनेर । मानौ उसका कथाका पात्रहरुका रुपमा उभिनुपर्ने रे म ।

Read More »विदाई

पुरुषार्थी

आँगनमा टन्नै भरिभराउ मान्छे । चोटा, कोठा, बार्दली सबै पाहुनाहरुले भरिएका । पञ्चे वाजाको झ्याँई झ्याँई । कोही नाचिरहेका, कोही गीतमा ताल मिलाइरहेका, कोही खाइरहेका । चिनिमायालाई फुर्सदै छैन । पाहुना, आउने जाने इष्टमित्र स्वागत सत्कार आदि ईत्यादि ।

आज हरिकृष्ण अर्थात चिनिमायाको लोग्नेको विवाह तर चिनिमायाको होइन । चिनिमायाको त छ साल पहिले नै बिहे भएको । वावुआमाले मनले खाएको त्यही हरिकृष्णसँग ।

कुवा को भ्यागुतो र म

सानो कुवालाई बिशाल संसार मान्ने भ्यागुत्तो
हो ! आज पनि भोलि पनि
यहि भनिरहन्छ
संसार सानो छ ! कुवामा सिमित छ !
ट्वार्र ट्वार्र गर्छ थर्काउछु भन्छ
देख्छ सानो संसार
आफ्ना साना आखा हरु ले अनि भनिरहन्छ
संसार सानो छ ! कुवामा सिमित छ !!
उफ्रिन्छ, पछारिन्छ अनि फेरी फर्कन्छ
पर्छ जहाको त्यहीं
कहिल्यै धार्नी नपुग्ने बिचरा भ्यागुत्ता हरु
रोहि रहु, कराइ रहु अनि थर्काइरहु
अनि भनि रहु
संसार सानो छ ! कुवामा सिमित छ !!!
उडिरहेको हवाईजहाज मुनिको छायाँ लाइ
शितलता का लागि प्रयोग गर्ने
त्यसमै हेरेर रमाइरहने एउटा मान्छे
हो ! त्यहि मान्छे हु म
सायद भ्यागुत्तो जस्तै
मलाइ पनि लाग्छ

प्रियसी को डायरी भाग – १

सँगै रहेको मोवाईलमा अचानक हिन्दी गीत वज्यो, तेरे साथ विना…..

सधैँ साईलेन्ट हुने मोवाईलमा अचानक गीत वज्दा तर्सिएँ । वहिनी हरुले मोवाईल चलाँउदै थिए गीत वज्ने वनाइदिएछन् । मोवाईल हातमा लिएँ टचस्क्रिनमा उही नाम थियो कोड भाषामा उल्लेखित उही नाम जुन नाम देख्नासाथ मुटुको गति अचानक बढ्छ स्वास रोकिएला जस्तो लाग्छ ।

बहिनीलाई मोवाईल जिम्मा दिएँ भन्दे दिदी बाथरुम गाकी छे । बहिनीले आदेश पुरा गरी ।

उल्झन : तिम्रा खातिर

हावा को झोक्का संगै
तिम्रो नाम बोकेर
जब प्रकृतिले
म भित्र केहि पठाउछिन्
सोच्न नसक्ने दिमाग र नधड्किने चिसो मुटु जस्तै
अझै कठोर
अझै बिचलित
अझै ताप !!!

BasantaSubedi

गोल्डेन एंगल

“तिमीले भनेकोभन्दा ठिक १५ सेकेन्ड ढिलो त आको हो नि!”

“१५ सेकेन्ड रे ! म १ सेकेन्ड पनि कुर्न सक्दिन।”

“नसक्दा के हुन्छ ?”

“मेरो राजा ! म तपाईलाई एक सेकेन्ड कुर्दा पनि सास रोकिन्छ ! भन्नुस म के गरौ ?”

फ्लाइट नं : QR ६५१

समय : राति ९:३० बजे

सम्झना ,

कानै थर्किने गरि जहाज ले आवाज निकाल्दै काठमान्डू स्थित अन्तरास्ट्रिय विमानस्थल बाट जमिन छोड्यो !

बानेस्वर मा रहेको म ! नसुन्ने कुरै भएन !

समय उही गते बार फरक तर मलाइ जहिले रात को साढे नौ बज्दा एकैपल्ट मुटु थर्किन्छ ! कारण यहि हो त्यहि भाडो जहिले त्यहि समय मा उड्ने पापी भाडो जसले मलाई र तिमीलाई हजारौ किलोमिटर टाढा पुर्याईदियो कहिले भेट्न नसक्ने गरि ! त्यहि कतार एयरवेज को जहाज जसले तिमीलाई र मलाइ रूहाउदै अलग पारिदियो !

आदर्श प्रेम -एउटा प्रेम कथा

म तिमी बिना एकछिन पनि बाँच्न सक्दिन !

रमा सक्दै सक्दिन म एक पल पनि बाँच्न सक्दिन ।

उस्ले धेरै पटक यसै भनेको थियो ! हिजो मात्र अस्ति मात्र अनि त्यो दिन अगाडि मात्र !

हरेक दिन यही मन्त्र जपे जस्तै जपेकैहो हुन त !

तिम्रो सम्झनामा

बिस्तारै बिस्तारै समयको चक्र फेरिदो रहेछ हिजो साचेका सम्पूर्ण सपनाहरू अनि हिजो भोगेका सम्पूर्ण बिपनाहरू आज तासका महल झै ढल्दा रहेछन र पनि सम्पूर्ण आसाहरूलाई रित्याएर पनि देखावटी हाँसो हास्नै पर्दो रहेछ ।

कुनै दिन आफ्नो मन मुटुमा बसेको आफ्नो सबैभन्दा प्रिय मान्छेको तस्बिरहरू जब फेसबुकको भित्तामा देखियो तब खै म आफुले आँफैलाई सम्हाल्न सकेकै छैन । उसका लागि म कोही होइन । तर मेरा लागि हो ऊ को हो त्यो शायद भगवानले मात्र अन्दाज लगाउन सक्छन । बस म आफ्नो यो आधा सपना र आधा मन बोकेर बाच्दैछु । या अँझै भनौ म बाच्ने कोशिश गर्दैछु । साथमा तिमीलाई शुभकामना जलेको मन मुटुको पीडा तिमीलाई कहिले पनि भोग्नु नपरोस भगवानसँग प्रार्थना गर्न कहिले पनि छुटाउदिन ।

पुण्यप्रसाद प्रसाईंको उपन्यास “आईमाई मान्छे”

पुण्यप्रसाद प्रसाईंको उपन्यास “आईमाई मान्छे” डिकुरा प्रकाशनले प्रकाशित गरेको रहेछ । यसलाई मैले ढिला गरी आज मात्र पढेर सकें । उपन्यास मुलत नौलो लाग्यो । एउटी नारीको जीवनमा मात्र नभएर सम्पूर्ण नारी जातिमाथि नै उभिएको प्रश्नलाई उठाइएको रहेछ । प्रत्येक पाना र प्रत्येक परिच्छेदले नयाँ रहस्यलाई बोकेका छन । जति पढ्यो उति पढौं लाग्ने छोड्नै मन नलाग्ने । लेखकले प्रत्येक शब्द र बाणीमा रहस्यमय भोगाइलाई चित्रण गरेका छन ।

पत्रकार दीपाकी आमा हुर्कनै लागेको अबोध बाल्यप्रेमलाई अबोध रुपमै अन्त्य गरेर, अनि गरीबी र असमानताको जालमा परेर, एउटा बुढालाई श्रीमान बनाउन वाध्य भइन । यसले गर्दा उनको उर्लदो वैंशलाई शान्त पार्न त के कुमारीत्व समेत नगुमाई बिधवा बनिन । बिधवा जीवनमा नै सामुहिक बलात्कारबाट दीपालाई जन्माउन विवश भइन र जन्माइन पनि ।

दुखैमा बाच्छौ भने बाचि देउ के छ र ?

दुखैमा बाच्छौ भने बाचि देउ के छ र ?
सुन्दर जिबन लौ भाची देउ के छ र ?

पिडा तिमीलाई चाहिन्छ भने संगाल
खुशी अर्को जुनिलाइ साचिदेउ के छ र ?

खरानी नै बन्नु छ भने मै बनी दिन्छु
भाग्यमानी बनी हासिदेउ के छ र ?

दु:खमा साथ दिन्छु मेरै गल्ती हो भने
काख दिनेलाई मासिदेउ के छ र ?

मेरो साथ आसु झार्ने पल भएपछी
जवानी अन्तै तिर गासिदेउ के छ र ?

सम्झना ताजा राख्दा गहारो पर्छ भने
मन बाट टाढा भासिदेउ के छ र ?

माया दियौ साथ दियौ प्रसम्सा गरौ कसरी

माया दियौ साथ दियौ प्रशंसा गरौं कसरी
फराकिलो प्रेमको खाडल म भरौं कसरी ।।

यति धेरै प्रेमको मुल्य कसैले सोध्यो भने
धमिलो यो जीवनको भेल म तरौं कसरी ।।

आजको यो प्यारो रात तिमीलाई दिऊँ लाग्यो

आजको यो प्यारो रात तिमीलाई दिऊँ लाग्यो
बाटुलो मुहारमाथि मिठो चुम्बन लिऊँ लाग्यो ।।

कता कता विरानो यो भूमि टेकी बस्दा पनि
प्रेमको मिठो उन्मादलाई अन्त गराई दिऊँ लाग्यो ।।

यो मनलाई अझै कति जलाऔँ म (गजल)

तड्पिरा’को यो मनलाई अझै कति जलाऔँ म
आफैंलाई आफैंभित्र कति दिन छलाऔँ म ।।

पीडाहरू बल्झिदिँदा आँसु त्यसै झरिदिँदा
निर्जीव यो ठुटो शरिर कति दिन चलाऔँ म ।।

गजल

सुन्दर जिवन आशा गर्दै रम्ने वालापन मेरो
मायालुको संझनामा कल्पि रुने मन मेरो ।।
क्षितिजको घाम हेरी टोल्हाउने सँधै गर्दा
यादै यादमा डुविकन सुकिजाने ज्यान मेरो ।।

गजल

खुशि मन गरिकन आज पनि आएको छु
मायालुलाई आफ्नो भन्ने साथ सँधै पाएको छु ।।
मन थियो सँधै सँधै अँगालोमा बाँधिराख्ने
सायद रहर पुग्छ होला यहि सोचि धाएको छु ।।
सपनिमा मायालुको साथ बस्न पाँउदा