सुजन बुढाथोकी

तुफान आउनै पर्दैन तिम्रो मुस्कान नै काफी छ
आगो लगाउनै पर्दैन तिम्रो मुस्कान नै काफी छ

मेरो मन मुटु खुशी तिमी नै हौ यसैले छोरा
म मुस्कुराउनै पर्दैन तिम्रो मुस्कान नै काफी छ 

डुबिरहेछ डुङ्गा सुतिरहेछ माझी हारगुहार के गर्नु?
जति नै चिच्याए पनि यहाँ हुँदै हुदैन उद्दार, के गर्नु ?

अब त्यस्तो समय होस
कमजोरको विजय होस

सुमधुर धुन गुञ्जियोस
जहाँ, प्रचुर सुर र लय होस

नगर्नु धेरै नै लोभ गर्नु जीवनको बर्वादी हो
अवश्य एकदिन हामी सबै जाने माथि हो

मेरो सपनाको आकाशमा उड्ने वायुयान आएन
पानी थिएन सायद समुद्रमा गुड्ने विमान आएन

मैले सपना देखेको छु र केपिको जस्तै कविता पनि
लेखेको छु तर मलाई उसको जस्तो उखान आएन

निल्नु अगावै घाँटी अनि चपाउँदा दाँत याद गर
र बोल्दा जहिल्यै पनि आफ्नो औकात याद गर

त्यो अर्कैको थियो मेरो भाग्यमै थिएन त म के गरूँ
मेहनत गरेकै हो समयले साथ दिएन त म के गरूँ ?

ठुलो दरबार छ मेरो दिलमा घर छ
केछ आउछौ मलाई तिम्रो अभर छ

मैले यस्तो भने भने तिमी के गर्छौ नानी
तिमीसँगै जिन्दगानी, बिताउने रहर छ

म घरमै साग र सिस्नु खाएर कहाँ म अघाउँछु
नदी बिर्सिएर पानी प्युन मरुभूमिमा म आउछु

वाटर, वाटर, वाटर निरन्तर
पानीकै लागि आवाज बोकेर
एकसाथ हामीहरू काठमाण्डौं शहरबाट हिडेर
त्यो टाढाको मेलम्चीसम्म पुग्यौ ।

सरकार हामी उखु खुवाउने श्रमिक हो
र हामीहरुलाई रुवाउने हाम्रै मालिक हो

कयौं महिना भएको थियो
तात्तिएर पृथ्वी
माथिमाथि अनि बाफ्फिएर बाफ
र धुँवाहरू एकसाथ उठिरहेको

ऊ स्वदेश आएको दोस्रो दिन
नियालेर हेर्दा देख्यो,
उसका बीभत्स सपनाहरू झै
कोठैभरि केही किताब
छरपस्ट छरिरहेका ।

लिएर दुरबाट तिम्रो सिउदोको सिन्दुर आउँछ
पर्खिएर बस अवश्य ऊ एकदिन जरुर आउँछ

त्यो उदाङ्गो आकाश गरीबको घर धुरी हो
यो समय र सरकार कति सार्हो निष्ठुरी हो

मान्छेको मन किन यति चञ्चल हुन्छ
तै भएर सायद ऊ सधैं असफल हुन्छ

बहुत माया गरेको या धोका खाएको हुनुपर्छ
नत्र भने यार मान्छे कहाँ त्यसै पागल हुन्छ ?

जनता-जनता, यो देशको जनता मारमा छ
सरकार यहाँ पार्टी र सरकार धारमा छ

धन भएर पनि यो मनमा यत्ति खुशी छैन
कत्ति! धेरै बहुमूल्य बस्तुहरू बजारमा छ

आउने आउछन् र जाने जान्छन, यस्तै हो
कसैलाई पनि छैन बाधा अड्चन, यस्तै हो

कहिले पनि सकिँदैन यो दुखको कहानी, बुझ्नुस
यसैले सबथोक हो मान्छेको जिन्दगानी, बुझ्नुस

मुस्कुराऊ त्यो ओठमा हल्का खुशीको खाँचो छ
लाग्छ तिमी मुस्कुराउन काउकुतीको खाँचो छ