सुजन बुढाथोकी

त्यो अर्कैको थियो मेरो भाग्यमै थिएन त म के गरूँ
मेहनत गरेकै हो समयले साथ दिएन त म के गरूँ ?

ठुलो दरबार छ मेरो दिलमा घर छ
केछ आउछौ मलाई तिम्रो अभर छ

मैले यस्तो भने भने तिमी के गर्छौ नानी
तिमीसँगै जिन्दगानी, बिताउने रहर छ

म घरमै साग र सिस्नु खाएर कहाँ म अघाउँछु
नदी बिर्सिएर पानी प्युन मरुभूमिमा म आउछु

वाटर, वाटर, वाटर निरन्तर
पानीकै लागि आवाज बोकेर
एकसाथ हामीहरू काठमाण्डौं शहरबाट हिडेर
त्यो टाढाको मेलम्चीसम्म पुग्यौ ।

सरकार हामी उखु खुवाउने श्रमिक हो
र हामीहरुलाई रुवाउने हाम्रै मालिक हो

कयौं महिना भएको थियो
तात्तिएर पृथ्वी
माथिमाथि अनि बाफ्फिएर बाफ
र धुँवाहरू एकसाथ उठिरहेको

ऊ स्वदेश आएको दोस्रो दिन
नियालेर हेर्दा देख्यो,
उसका बीभत्स सपनाहरू झै
कोठैभरि केही किताब
छरपस्ट छरिरहेका ।

लिएर दुरबाट तिम्रो सिउदोको सिन्दुर आउँछ
पर्खिएर बस अवश्य ऊ एकदिन जरुर आउँछ

त्यो उदाङ्गो आकाश गरीबको घर धुरी हो
यो समय र सरकार कति सार्हो निष्ठुरी हो

मान्छेको मन किन यति चञ्चल हुन्छ
तै भएर सायद ऊ सधैं असफल हुन्छ

बहुत माया गरेको या धोका खाएको हुनुपर्छ
नत्र भने यार मान्छे कहाँ त्यसै पागल हुन्छ ?

जनता-जनता, यो देशको जनता मारमा छ
सरकार यहाँ पार्टी र सरकार धारमा छ

धन भएर पनि यो मनमा यत्ति खुशी छैन
कत्ति! धेरै बहुमूल्य बस्तुहरू बजारमा छ

आउने आउछन् र जाने जान्छन, यस्तै हो
कसैलाई पनि छैन बाधा अड्चन, यस्तै हो

कहिले पनि सकिँदैन यो दुखको कहानी, बुझ्नुस
यसैले सबथोक हो मान्छेको जिन्दगानी, बुझ्नुस

मुस्कुराऊ त्यो ओठमा हल्का खुशीको खाँचो छ
लाग्छ तिमी मुस्कुराउन काउकुतीको खाँचो छ

भत्कियो मनका अनेक रहर, सकियो
थियो पक्कै एउटा सुन्दर घर, सकियो

हुन सक्छ तिम्रो जस्तो उसको औकात छैन
ऊ गरीब हो र गरीब हुनुमा कुनै पश्चताप छैन

ओठ अनि आँखाको नसा मस्त छ
तिम्रो स्तन र बदन जबर जस्त छ

भुलेको छ दुनिया त्यसैमा डुबेको छ आज
सज्जन छैन जुन विषय र मान्छे गहन छैन

विश्वभर सोझासाधा र निमुखाहरुको
घरमा अपराधी आएर
अनि उनीहरुलाई सताएपछि ।

हो, ज्यादै असरदार हुन्छ यार विचारको असरजस्तो कि परालमा एकझिल्को ज्वारको असरबगरबाट बालुबा ल्याएर त्यो… Read More »हो, ज्यादै असरदार हुन्छ