फेरि आयो रात – प्यास लिएर
फेरि लाग्यो मात – सास पिएर
मोहनी लागे जस्तो
पहिलो प्रेम जस्तो
फेरि आयो रात – प्यास लिएर
मेरो सुन्ने कोही छ कि ?
आफ्नो ठान्ने कोही छ कि ?
मेरो मन बहकिंदा
साथ दिने कोही छ कि ?
पिलाई दिने कोही छ कि ?
उसको ओठ जस्तो
मिठो गीत जस्तो
फेरि आयो रात – प्यास लिएर
भोलि कस्ले देख्या’ छ र ?
मरिलानु के नै छ र ?
बरु मर्छु म पिएर
यहाँ को नै अमर छ र ?
यहाँ को नै खुशी छ र ?
पहिलो चोट जस्तो
गहिरो खोट जस्तो
फेरि आयो रात – प्यास लिएर
धन्येबाद
ठुलो गुण लगाउनुभो सच्याईदिएर ।
मेरो भाषा कमजोर छ तर केहि लेख्ने चाहना…
धन्येबाद !
बाई
धन्यवाद!
सम्पादकको काम गर्या हुँ !
तस्बीर राख्न चाहेमा [email protected]मा पठाउनुहोला या यहीं यट्याच गर्नुहोला !
तपाईको अभिब्यक्ति भावनाले
तपाईको अभिब्यक्ति भावनाले भिजेको छ । म कल्पना गर्छु, यदि अभिब्यक्ति भाषामा नभएको भए कस्तो हुन्थ्यो होला ? भावनाले भाषा नै रङ्गीन बने झैं भान पार्दछ । That’s what the power of fiction IS. मानव अभिब्यक्तिको निम्ति कलाजस्तो भरपर्दो र सुन्दर वस्तु अरु कुनै हुनसक्दैन । साहित्य एक कला हो । तपाईको कविता यस कुराको निम्ति एक अनुपम नमुना बन्न सक्छ । good poem !
तपाईको अभिब्यक्ति भावनाले
तपाईको अभिब्यक्ति भावनाले भिजेको छ । म कल्पना गर्छु, यदि अभिब्यक्ति भाषामा नभएको भए कस्तो हुन्थ्यो होला ? भावनाले भाषा नै रङ्गीन बने झैं भान पार्दछ । That’s what the power of fiction IS. मानव अभिब्यक्तिको निम्ति कलाजस्तो भरपर्दो र सुन्दर वस्तु अरु कुनै हुनसक्दैन । साहित्य एक कला हो । तपाईको कविता यस कुराको निम्ति एक अनुपम नमुना बन्न सक्छ । good poem !
धन्यवाद
सुशील सुब्बा सर
धन्यवाद।
समय निकालेर यहाँ मिठो लेखि दिनु भो।
अनि म सिक्दै छु…
धन्यवाद!
बाई
कृपया सुझाव दिनु होला!
यसो गर्दा राम्रो होला?
फेरि आयो रात – प्यास लिएर
फेरि लाग्यो मात – सास पिएर
मोहनी लागे जस्तो, पहिलो प्रेम जस्तो
फेरि आयो रात – प्यास लिएर
मेरो सुन्ने कोही छ कि, आफ्नो ठान्ने कोही छ कि ?
मेरो मन बहकिंदा, साथ दिने कोही छ कि ?
पिलाई दिने कोही छ कि ?
उसको ओठ जस्तो, मिठो गीत जस्तो
फेरि आयो रात – प्यास लिएर
भोलि कस्ले देख्या’ छ र, मरिलानु के नै छ र ?
बरु मर्छु म पिएर, यहाँ को नै अमर छ र ?
यहाँ को नै खुशी छ र ?
पहिलो चोट जस्तो, गहिरो खोट जस्तो
फेरि आयो रात – प्यास लिएर
पढिदिनु भएकोमा धन्यवाद !