तल भेरीमा झलल बिजुली बलेको छ
माथि खलङ्गा अन्धकारमा जलेको छ ।
माटोको गन्ध र कालाखण्ड बिर्सन्छन् यहाँ
धनरोगी सत्ता अविकासले गलेको छ ।
दह पँधेरो गाउँको सुन, पत्थर खानी
धनी भइकन किन भोकमरी चलेको छ ।
परिश्रमी कति छन् सिँगारेका छन् धर्ती
सत्ताको ढुकुटीमा विष मात्रै फलेको छ ।
यति सुन्दर छ जाजरकोट उसको दाँजोमा
राजधानी काठमाडौँले कालोमोसो दलेको छ ।