गजल
– प्रकाश सापकोटा
साउन–भदौ बर्खे भेल सँगै तरौंला नि
बाँचे पनि सँगै मरे सँगै मरौंला नि
द्इ मुटु यताउती, नमिठो भो अनुभूति
मेलापात, गाउँबेसी सँगै गरौंला नि
बिसौनीमा मन्को भारी, बिसाएर बात मारी
उकालीमा झैं ओराली सँगै झरौंला नि
मन आधा तन आधा, सबैतिर बाधैबाधा
हुन्छ मात्र भन भर्दा सँगै भरौंला नि
यो त मेरो कल्पना भो, यथार्थमा हुने के हो
सञ्जोगले यात्रा गर्दा सँगै परौंला नि !
– बनेपा, काभ्रे, हालः दोहा, कतार
द्इ मुटु यताउती, नमिठो भो
द्इ मुटु यताउती, नमिठो भो अनुभूति
मेलापात, गाउँबेसी सँगै गरौंला नि
बाँचे पनि सँगै मरे सँगै मरौंला नि
कतार gaya pachhi mitra thaya vayo ki kaso parkash sir je hos gajal ramro chha la
sagar banepa
man na ho sagar ji, jaha gaye
man na ho sagar ji, jaha gaye pani afai sanga jan6. Natra ta man uta 6odera aafu aklai auna hunthyo ni !