दुखै दुखको भूमरीमा भुटिएको मान्छे

सदा दुःखी म त हजुर लुटिएको मान्छे
आफन्तको हातबाट नै कुटिएको मान्छे

हिडन खोज्दा ठेस लाग्छ अघि बढौं कसरी
यस धर्तिमा नउम्रिदै ठुटिएको मान्छे

अघि पछि कोही छैन जिन्दगीको बाटोमा
नदीको दुई किनारा झै छुटिएको मान्छे

हाँसो खुसी माया छेक्छ निराशाको बादलले
जन्मदैमा भाग्य हजुर फुटिएको मान्छे

जहाँ टेक्यो उही पहिरो अभागीको कर्म
दुखै दुखको भूमरीमा भुटिएको मान्छे

सदा दुःखी म त हजुर लुटिएको मान्छे
आफन्तको हातबाट नै कुटिएको मान्छे ।

4 thoughts on “दुखै दुखको भूमरीमा भुटिएको मान्छे”