अन्धो मान्छे !

थिएन् कुनै लाजले गुम्सिएका पोकाहरू
नत थिए अधरमा भरिएका माँयालुका डोकाहरू
थियो केवल औंशीको रातले सताएका
रगतको मातै मातमा डामै डाम र सुम्लाका फोकाहरू
छुपेन आँखाको परेलीहरूमा
युगौ युग देखि तडपिएर बल्झिएका
अन्धो मान्छेहरूको कथा !

जहाँ साँच्चै नै बनेका छन् आखँा भएर पनि अन्धा हुनेहरू
सुन्ने कान भएर पनि बहिरा बन्नेहरू
न त राम्ररी देख्छन् नत राम्ररी सुन्छन् नै
हिड्न त हिड्छन अनिश्चित यात्राको मोड्मा अनि ठेस खान्छन्
गल्ली- गल्लीमा पागल भएर भुसिया कुकुरहरू झै हिड्ने
ती-अन्धा मान्छेहरू !

यहँा…
लड्नेहरू त लडिरहे कै छन् कस्ले-कस्लाई उठाएको छ र ?
देख्नेहरू पनि नदेखे झै तरकिएर लम्पसार भई
आफ्नै बाटो लागिरहेछन्
जन्मनु अघिनै तुहिएर दूधका लाम्टो चुस्ने
ती-अन्धा मान्छेहरू !

कस्तो…
आश्चार्यको संसार यो हात भएर पनि अपाङ्ग हुनेहरू
नत हिड्छन् साथ दिएर खाली गर्छन् घातहरू
ती मात्तिएर- पात्तिएका जातहरू
कुनै होस छैन् नत जोस नै बिग्रिएर ठडिएका स्वार्थी पोलहरू
होस हराएर बेहोसीमा रीत्तिएका अस्तित्वहिन गन्धे खोलहरू

बरू…
हिडेका छन् बहुला कुकुर झै दोबाटोहरू र गल्लीहरूमा
नाङ्गिएर पहिरिएका छन् विकृति र विसंगतिका भेषहरू
यस्तै जिउनु थियो भने किन जन्मनु ?
धिक्कार ती अर्थहिन दविएर बाँचेका धरती कै बोझ बनिएका
ती-अन्धो माँन्छेहरू !

ए…
विस्वास घाती मान्छेहरू हो किन मेटाउछौ घामका पाईलाहरू
किन रूवाएर सताउछौ भोको पेटमा डुबेका ताराहरू
ती पनि त माँन्छेहरू नै त हुन् नी
तीन्का मनमा पनि त फूल झै फक्रेका जुनका रोशनीहरू छन्
तीन्का पनि त जीउने आधार र पूर्खे अस्तित्वहरू छन्

भन….
म कुन तौलमा जोखौ तिम्रा मन र मुटुलाई मोती की सुनमा
अथवा न्यायको सांग्लो कि ईन्साफको कोठरी नुनमा
खुट्टाको सहारा भएर पनि लङ्गडा हुने
हातको सहारा पाएर पनि अपाङ्ग बन्ने
आखँा देखी देखी पनि अन्धोको जिन्दगी गुजार्ने
ए-अन्धो मान्छेहरू हो कति दिन हिड्छौ ?
यस्तै 
लाज पचाएको भेषमा र जिउँदै बोझ बनेर हिड्छौ
वीर शहीद र महात्मा वुद्धले अमृतको वीउ छरेके देशमा !