म मात्र हु र प्रिय पिउने मान्छे यो संसारमा
अपबाद नै जस्तो गर्छौ ,कल गर्छेउ दिन रात
मलाई झेल्न सक्दिनौ त छाडिदेउ मेरो हात
मनको पीर भुलाउन अलिकति पिउछु भन्छु
बोत्तल दुई रितिद्दामा भैहाल्ने आधा रात
जीवन ठेल्न सक्दिनौ त छाडिदेउ मेरो साथ
लागैदियिन उनले बानी, छुटाईदेउ तिमि भन्छौ
जीवन नै येइ हो मेरो कसरि म गरुँ घात
भनेर लाग्दैन मलाई,बेअसर छन् सबै लात —